Wat een gouden plek hebben we hier gevonden. Het ziet er allemaal uit alsof ze midden in een verbouwing zitten maar de mensen maken hier de plek. Zoals zo vaak de laatste tijd zijn er geen menu's, het enige wat ik kan doen is aangeven dat ik wat wil eten en dan stellen ze het gerecht voor wat ze vandaag te bieden hebben. Gisteravond was het shaslyk, iets wat ik al best vaak heb gehad en dus was ik niet direct enthousiast maar er zat niks anders op.

Gelukkig maar, welke kruiden ze gebruikt hebben weet ik niet maar het was heerlijk. Thee is hier net als in Turkije heel populair en dus heb ik na het eten nog een pot thee leeggedronken met de kok en de ober. Ik dacht dat het tijd was naar mijn tent te gaan toen er ineens een dienblad met allemaal fruit kwam, granaatappels zijn hier heel erg populair en dus heb ik dit geprobeerd. Wat vullen die dingen, dat had ik niet verwacht! Al met al heb ik voor 4 manat, ongeveer 3,50 euro, een gezellige avond gehad.

Het druppelde een beetje en toen bleek dat tenten hier niet echt een bekend begrip waren. Er is in dit restaurant een kamertje met een bed en ze boden me aan om daar de nacht door te brengen zodat ik droog en warm bleef. Heel aardig aangeboden maar ik wou graag in mijn tent overnachten en Philip kon simpelweg niet opstaan.

Vanochtend ging het simpelweg niet met Philip. Een paar keer overgegeven in de nacht en vanochtend was hij erg zwak. We besloten dat het het beste was hier te blijven, beschut van de weg en erg vriendelijke mensen in het restaurant. Het probleem is dat het water snel opraakt en ze hebben niet heel veel flessen in het restaurant. Daarom leef ik een dag op cola en kan Philip gewoon water drinken. Dat brengt me tot iets wat ik niet kan bevatten. Gisteren betaalde ik 2 manat voor 2 liter water bij een tankstation, terwijl benzine 0,70 manat is! Ik dacht een te hoge prijs te hebben betaald hoewel de Azeri's niet de indruk maken je af te willen zetten. Vanochtend betaalde ik echter ook 1 manat voor een liter water, en voor een liter cola ook! De waterprijs is om de 1 of andere reden extreem, relatief gesproken. Gelukkig is het geen 40 graden, anders werd het alleen om deze reden al een duur land.

De middag heb ik besteed aan het lezen van informatie over dit land en Kazachstan en Kyrgystan. Het blijkt dat je in Kyrgystan best leuke skigebieden hebt, misschien een optie als blijkt dat ik daar 2 weken op mijn Indiase visum moet wachten. Rond 5 uur kwam Philip zijn tent uit om even in mijn stoel te zitten, na 25 uur in zijn tent gelegen te hebben was het fijn hem overeind te zien. Even een pot thee gedronken op het terras en daarna is hij weer gaan liggen. Nog een nacht goed slapen en dan fietsen we morgenvroeg op tijd weg. 90 kilometer moet te doen zijn als we de tijd nemen en dan hebben we zeker een goede nachtrust voor ons.

Voor mij begon er weer een culinaire avond. Het eerste voorstel was weer shaslyk en ondanks de goede smaak had ik er niet heel veel trek in. Gelukkig kwam er vrij snel een tweede optie; een of andere soep met aardappels en vlees erin. Ook dit smaakte me erg goed en het eten werd met thee en flink wat fruit afgesloten waarbij ik de foto's van mijn reis tot nu toe heb laten zien. Inmiddels zit ik al bijna op 1.200 foto's en dus is het een behoorlijke hoeveelheid. Ze waren echter heel enthousiast om dingen van andere landen te zien en ik vond het ook wel leuk om even terug te kijken op de afgelopen maanden. Wederom een prima avond voor 4 manat!

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis