Het klinkt misschien allemaal heel mooi. De ervaring is ook wel leuk wat ik allemaal zie maar de manier waarop kan ik niet van genieten. Het lijkt erop dat ik in een grote vermoeiende molen zit waarin iedereen steeds een beetje van mijn budget wil afsnoepen. Ik heb geen zin om tegen iedere onbenul vol te houden dat ik geen souvenirs wil hebben, en ik heb geen zin om voor mijn eten 3 keer zoveel te betalen als bij het lowbudget restaurantje 1 kilometer verder. Helaas zit ik in een volgeboekte toer en dus ben ik redelijk afhankelijk van anderen, en aangezien die alleen maar denken dat het geld op mijn rug groeit kan ik de hele dag door betalen als ik wil. Aangezien ik dat niet wil zit ik steeds in de modus van afwijzen en dat is ontzettend vermoeiend, de mensen snappen het niet dat ik niks wil hebben of ze willen het niet begrijpen. Zonde om te zeggen dat ik vanaf nu mijn dagen tot Mumbai af moet tellen en zoveel mogelijk genieten van de dingen om me heen.

Vanochtend ging om 5 uur de wekker. Zonsopgang is de juiste tijd om de Taj Mahal te bekijken en dus liep ik er in het donker naartoe, ongeveer 1 kilometer vanaf mijn hotel. Een lekker wandelingetje.
Ik had eerder deze trip gehoord dat je de Taj prima van buiten de poorten kon zien en dat je niet echt naar binnen hoefde. Daar ben ik het niet mee eens. Dit bouwwerk was voor mij indrukwekkend genoeg om de ruim 10 euro entree te betalen. Echt een prachtig gebouw.
Later bracht mijn gids me naar een atelier waar ze lieten zien hoe de Taj werd gebouwd. 20.000 arbeiders hebben in 22 jaar alles met de hand versierd. Een mooi proces moet ik zeggen en eigenlijk best ongelofelijk dat het resultaat zo immens is.

Daarna begon de rit weer richting de volgende stad. Deze stad wordt de pink city genoemd. Deze kleur heeft een religieuze achtergrond zoals alle steden hier in de buurt een kleur hebben vanwege de religie. Voordat ik naar het hotel ging bracht mijn gids me nog naar een plek waar ze olifanten hielden. Hier kon ik een keer zo'n beest aanraken, uiteraard kon er ook op ze gereden worden of ik kon ze beschilderen maar daar ligt nou niet helemaal mijn interesse. Eigenlijk vindt ik het maar zielig hoe die beesten daar staan met de draagmand op hun rug.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis