Heerlijk, op tijd de tassen op de fiets, ontbijtje en met een beetje geluk de laatste dag fietsen voor mijn vakantie van de reis. Helaas, bij het opstappen op de fiets merkte ik dat ik weer een lekke band had. Voor en achter wisselen elkaar tot nu toe netjes af....

De eerste reserveband kon ik niet goed oppompen, het ventiel bleef steken in mijn handpomp... vanochtend heb ik dus helaas mijn laatste reserve binnenband erop moeten leggen. Nog even naar een tankstation en uiteindelijk was het half 10 dat ik helemaal gereed was. Dit vond ik te laat om het hostel in Istanbul nog te bereiken en ik wist dat er 200 meter verderop een kapper zat. Nog maar even daar naar toe gaan en dan vandaag tot iets over de helft proberen te komen.

De kapper duurde iets langer dan gepland, al met al ben ik daar tot kwart over 11 behandelt met scheren, gezichtsmasker, harsen van mijn wangen, oorhaar wegbranden en natuurlijk het knippen. Die man wist wat hij deed, ik voel me voor het eerst in een hele lange tijd goed verzorgd. Misschien kan ik vlak voor de grens met Georgië nog een Turkse kapper bezoeken.

Onderweg toonden de Turken hun ware identiteit, wat een fantastisch volk is dit! Ze zijn ontzettend gastvrij en dat zie je in de kleine dingen, bij pauzes krijg je cola aangeboden en dat soort vriendelijke gebaren.

Ik zit nu op een camping op 60 kilometer van Istanbul, en ongeveer 85 van mijn hostel. Het gaat morgen nog inspannend worden om het hostel te bereiken, het schijnt niet echt een fietsstad te zijn. Ik weet wel dat ik het ga beleven, mijn hostel is geboekt en als ik gewoon op tijd kan vertrekken ben ik er ook wel op een redelijke tijd. Op deze camping sta ik alweer naast een Duitser, hij is met de motor onderweg maar we hebben redelijk gelijke ervaringen van de landen die ik tot nu toe heb gezien.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis