Vanochtend zijn we relatief laat vertrokken. De weg was echter zo goed dat we best snel aan de 50 kilometer zaten. We zaten op een snelweg zonder al te veel verkeer waar we zelfs 2 schaapskuddes tegen zijn gekomen. Bijzonder om te zien dat dit gewoon kan en ookal gingen ze de tweede keer tegen het verkeer in, er leek niks aan de hand.

Op deze snelweg hebben ze goed aan ons gedacht, op de vluchtstrook was enkele keren een fiets getekend. Fijn dat we zelfs in dit land een fietspad hebben.

Op een gegeven moment begon Philip zich niet zo goed te voelen. Wat het is met al ons ziek zijn weet ik niet maar we besloten snel een plekje te vinden om te overnachten. Hotels waren er uiteraard niet en we hebben geen goede informatie over waar we eventueel een accomodatie voor een redelijke prijs kunnen vinden. Na bijna 100 kilometer afgelegd te hebben zagen we een restaurant met veel grasland. We hebben ervoor gekozen te vragen of we onze tent op mochten zetten op hun terrein en dit was snel geregeld. Er is een taalbarrière maar gebarentaal kunnen ze hier ook.

Philip is direct gaan slapen en nu, zo'n 4 uur later, is hij er nog slechter aan toe dan vanmiddag. Ik heb inmiddels thee gedronken met de eigenaar, een beetje onderhoud aan de fiets gedaan en wodka gedronken en een klein beetje gegeten met andere gasten die me uitgenodigd hebben. Nu moet ik nog proberen iets voor mezelf te bestellen, volgens mij werken ze hier zonder menu dus nu gaat het moeilijk worden. Philip eet in ieder geval niet mee, ik moet ook nog wat thee proberen naar zijn tent te krijgen. De mensen hier zijn dus ontzettend gastvrij nog steeds maar de taalbarrière maakt dingen hier lastig.

Op ongeveer 90 kilometer van hier is een guest house waar we voor ons visum een boeking hebben gemaakt. Dit ligt ook nog eens op iets meer dan 600 meter dus ik hoop dat Philip morgen fit genoeg is om deze kilometers te maken...

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis