Helaas heb ik niet echt afscheid kunnen nemen. Ik was om kwart over 7 klaar om te vertrekken, nog even gebruik gemaakt van het internet en toen kwam de vader van Bill nog even een omelet maken zoals hij altijd in zijn restaurant deed. Het was een bijzonder lekker eitje. Om kwart voor 9 was Bill nog niet wakker en besloot ik dat ik toch weg moest.

Het idee was om over kleine wegen naar Thessaloniki te fietsen en dan iets ten zuiden daarvan een camping te vinden.
De kleine weg zag er echter zo heuvelachtig uit in het begin dat ik toch mijn plan wijzigde en de snelweg nam.

Het ging goed, tot ik een bord zag dat er weer tol betaald moest worden. Uit voorzorg maar omgedraaid en een tractorpad genomen. Dit pad kronkelde zo dat ik alle oriëntatie verloren was en ik bleek een verkeerde afslag genomen te hebben, 6 km hobbelen over een zandpad en uiteindelijk een doodlopende vissershaven waar niemand was en uitgerekend daar kreeg ik mijn eerste lekke band.

Een uur later was ik weer gereed om verder te gaan, nu had ik wel de goede weg en ondanks dat het traag ging bereikte ik om 5 uur de stad. Een mooi fietspad langs de kust waardoor ik mooi de stad kon bekijken van een afstandje, prima voor mij. Aan de kade even wat gegeten en daarna de laatste 35 kilometer over een soort van snelweg waar een camping moest zitten. De zon gaat hier om 20.15 onder en om 19.55 kwam ik in het goede dorp aan, helaas de camping is al jaren gesloten. Volgens een local kon ik mijn tentje er nog wel een nachtje neerzetten en dan morgen op tijd verder.

Zo sta ik nu op een verlaten camping vrijwel direct aan zee. Nog even een biertje drinken in een restaurant waar de eigenaar erg enthousiast doet over het feit dat ik met de fiets op reis ben en dan op tijd slapen.

Morgen wil ik langs de kust fietsen, dat is iets een omweg maar ik hoop voldoende campings te zien die nog wel intact zijn zodat ik een keer weer rond 2 uur of zo kan stoppen.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis