Oké, we zitten nog altijd in Baku en ik heb mijn visum nog niet in handen maar er zit schot in de zaak. Eerst maar eens een kort verslag van de afgelopen dagen.

We bleken in een heel fijn gezin terecht gekomen te zijn. Ze begrijpen dat visa's veel tijd in beslag nemen en in principe hoefden we ons geen zorgen te maken over een verblijfplaats. Ze zijn een weekend naar Georgië geweest terwijl wij ons over de honden ontfermd hebben en sinds 3 dagen zijn ze met vakantie in Griekenland. Al die tijd mochten wij gewoon in hun huis blijven en als ze dan een keer thuis waren werd er zoveel eten gemaakt dat we zo konden aanschuiven.

Twee dagen na onze aankomst kwamen er 2 andere fietsers vanaf Kazachstan aan en die zijn hier een week gebleven. Samen hebben we 1 middag de binnenstad van Baku bekeken en dat was genoeg. Er is hier simpelweg niet veel te doen in de stad.

We zijn eigenlijk ontzettend veel thuis geweest en hebben erg veel geslapen en ik heb veel ontzettend saaie spelletjes op mijn tablet gedaan. Sinds 3 dagen hebben we het huis voor ons zelf en aangezien hier een piano is proberen we om beurten enigszins herkenbare melodieën hieruit te krijgen. Vader Jacob lukte me al vrij snel, de rest kost iets meer moeite maar ik vindt zelf dat er progressie waar te nemen valt. Phillip denkt daar anders over....

Ik ben degene die voor de honden zorgt, er zijn er hier 2 ex-straathonden van een jaar of 11 die dit gezin uit Thailand heeft meegenomen. Het wandelen met de honden geeft me een andere blik op de buurt. In ruim een week zie ik dat de mensen hier hard werken om de straten in de buurt te verbeteren, in de avonden zijn ze druk in de weer met kruiwagens met grind om gaten te vullen en de een boel vlak te maken.

Dan nu de voortgang. Voor het visum voor Iran heb je een code nodig. Deze code kan je aanvragen bij een Iranees reisbureau. Zij zullen bij de overheid de eerste screening laten doen en dan krijg je binnen 3 weken je code toestuurd waarmee je naar het consulaat kunt gaan om je visum aan te vragen.

Zondagochtend werd ik wakker en zag ik dat de code binnen was. In de mail stond dat ik met 3 dagen naar het consulaat kon voor de aanvraag. Aangezien het slechts een half uurtje vanaf hier is ben ik vanochtend op de gok naar het consulaat gegaan om te zien of ik toch de boel kon aanvragen. Ik kreeg een formulier om in te vullen en bij het inleveren werd me verteld dat ik mijn visum morgen op kan halen.

Als dit juist is hebben we morgen 1 dag om alles in orde te maken en schoon te maken en dan zullen we overmorgen op de fiets springen om richting Iran te fietsen. Het was een erg lange stop in Baku, het was zelfs bij momenten een erg saaie stop hier. Toch is het ook wel fijn dat je even niks anders kan dan niks doen. Al met al ben ik blij dat ik snel weer op de fiets zal zitten en dan zal de volgende stop in Tehran zijn. Ik heb een vliegticket geboekt voor 18 november. Of jullie voor die tijd nog een update lezen weet ik niet. Waarschijnlijk heb ik voor de grens nog wel een keer internet. Of misschien heb ik morgen iets te melden...

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis