Ah lekker geslapen. Alles rustig inpakken en om 8 uur sprong ik op de fiets. Huh, achterband weer zacht...ik kan er nog wel mee fietsen maar comfortabel is het niet. Nog maar even terug op mijn plekje en mijn 2e reserve binnenband op de fiets doen.

Terwijl ik bezig was werden meerdere mensen wakker op het veldje en onder de bandenwissel heb ik veel mensen gesproken. Ik kwam erachter dat ik mijn voorband eergisteren verkeerd om op de velg had gelegd, geen ramp maar de weerstand is daardoor wel wat groter volgens mij.

Om 9 uur kon ik vertrekken, op zoek naar een pompstation om de achterband goed vol te pompen (met de handpomp gaat er helaas niet genoeg in om de band echt hard te krijgen) en daarna een mooie nieuwe dag tegemoet gaan.

De camping lag erg afgelegen en daardoor kwam ik na 10 kilometer zandpad pas op de grote weg. Daar was snel een pompstation en daarna kon ik echt een stuk makkelijker fietsen.

Een mooie route naar Nikiti gehad waar een camping zat, Nikiti is definitely the place not to be. Om half 5 kwam ik bij de camping aan, de eigenaar sliep. Of ik om 6 uur terug kon komen.
Daar had ik niet veel zin in dus vroeg ik of ik vast mijn tentje op mocht zetten en dan om 6 uur aanmelden. Nu kwam de Griekse mentaliteit naar boven, de echte reden voor de financiële situatie van het land als je het mij vraagt, de camping sluit binnenkort en daarom accepteren ze geen nieuwe gasten. Ik wil niet uitvallen tegen de jongen die voor receptionist door moet gaan dus ik vraag nog maar eens naar de eigenaar.

Als ik om 6 uur terug kom is er misschien iets te regelen maar nu slaapt hij, ik moest maar even op het strand gaan liggen en daarop wachten. Nou, dat is dus voor mij geen optie. Op zoek naar een kamertje dan, er zijn genoeg appartementen te huur en ik vraag naar de prijs. Eerst niet mogelijk omdat ik alleen ben, maar vooruit de man zegt dat hij de beroerdste niet is; voor 40 euro mag ik een kamer.
Euhm, sorry ik heb een budget. Mag ik dan even je wifi gebruiken? Voor jou, vraagt de man neerbuigend. Nee voor jou heb ik geen wifi....Hij zag eruit alsof hij nog op me zou spugen zo minderwaardig leek hij me te vinden.

Even een broodje gyros naar binnen werken, ik ben immers in Griekenland, en daar gekeken naar opties buiten Nikiti. Of ik kon 10 kilometer terug, over een weg die ik juist ervaren had als heerlijk downhill, of verder met als eerstvolgende camping 68 kilometer verder.

Waarom ik door ben gefietst weet ik niet, het zal een gevoel zijn geweest. In 5 km 3 keer gevraagd of ik bij iemand in de tuin mocht slapen, de laatste zei dat ik een camping 5 km verder kon vinden. Die optie nam ik graag aan, het was wel buiten mijn route om maar dat maak ik morgen wel weer goed.

Om kwart voor 7 kwam ik op de camping aan en nu kan ik toch relaxed slapen, douchen, koken en afwassen. Helaas heb ik te weinig daglicht om mijn voorband ook nog goed om te leggen, over 3 dagen ga ik waarschijnlijk nog een keer duiken en dan zal ik weer een dag op een camping blijven. Het lijkt me het beste om maar gewoon zo door te gaan en als ik echt de tijd heb mijn fiets weer helemaal in orde te maken.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis