Gisteren ben ik vroeg op pad gegaan naar de ambassade van India. Ik verwachtte een makkelijke procedure zoals ik op het internet gelezen had. In Baku had ik al een online formulier ingevuld, ik zou alleen het geld moeten betalen en de code van het formulier geven met wat pasfoto's. Volgens de ambassade kan je dan 5 dagen later je paspoort met visa ophalen.

Klinkt allemaal simpel, helaas is het verre van dat. Aangekomen bij de ambassade hing er een brief op de deur. Vanaf vandaag moeten verschillende soorten visa's op een ander adres aangevraagd worden. Volgens een medewerker van de ambassade waren deze mensen tot 5 uur open dus ik had nog 4 uur om het nieuwe adres te vinden. Zonder internet had ik geen mogelijkheid om het op te zoeken en dus moest ik eerst terug naar het hostel voordat ik weer verder kon. Uiteindelijk, na een zoektocht van ongeveer 7 uur, heb ik het 'India visa centre' gevonden en toen bleek dat ze tot 1 uur werkten. Vandaag kon ik dus terugkomen voor deel 2.

Wederom op tijd mijn nest uit om de stad in te gaan. Ik wist waar ik moest zijn en dit keer was ik er al in drie kwartier. Wat een drukte in dit centrum, dat had ik niet verwacht maar oké. Rustig wachten, formuliertje invullen en het komt wel goed. Niet dus. Enkele Iraniers waarschuwden me om niet mijn paspoort in te leveren, als je niet kunt uitleggen waar je paspoort is kan de politie je problemen geven hier. Geen probleem dacht ik, ze kunnen me vast een bewijs geven dat mijn paspoort bij een ambassade is.
Toen ik mijn documenten inleverde kwam de grootste verassing nog. Ik miste een document waar ik niks van af wist; de Nederlandse ambassade in Tehran moet een bewijs afgeven dat dit paspoort echt mijn paspoort is. Als ik dat bewijs heb mag ik terugkomen en dan gaat er een proces lopen van minimaal 8 werkdagen voordat ik mijn paspoort met (misschien/ waarschijnlijk) mijn visum erin. Alles bij elkaar opgeteld ben ik tot de conclusie gekomen dat ik mijn vlucht naar India kan vergeten. Ik ga het simpelweg niet redden om mijn visum op tijd te regelen.

De middag heb ik besteed aan nadenken over het vervolg van mijn reis. Het blijkt dat vliegen met mijn fiets vanaf Tehran erg lastig is richting het oosten. Richting europa kan je met maatschappijen vliegen die ervaring hebben met fietsen, oostwaarts zijn de voorwaarden heel vaag. Bijvoorbeeld een maximale lengte van 1 meter voor je fiets anders moet je hem uit elkaar halen zodat het wel in deze afmetingen valt...

Dit is een flinke tegenvaller, ik ga eerst samen met Phillip door Iran touren en hoop dan mijn hoofd leeg te hebben voor mijn vervolg.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis