Een vreemd begin van de dag. Dubrovnic is ineens 20 kilometer verder dan op een bordje 2 km eerder. In plaats van 110 moest ik nog 130 en dus stelde ik me snel in op een wat langere dag.

En wat een dag is het geworden, prachtig! Kroatië bestaat uit 2 delen, het zuiden is door Bosnië afgesneden van de rest. Dit land heeft daardoor een indrukwekkend kuststrook van 3 kilometer als ik het goed heb. Gelukkig heb ik een Nederlands paspoort, ik kan zonder problemen de grensovergangen passeren. Dat zal vast anders zijn voor de 2 Canadese fietsers zijn die ik vanochtend kort gesproken heb. Die gingen ook in die richting maar het zal me niks verbazen als zij via de eiland hop methode naar Dubrovnik gaan.

Het landschap is echt prachtig. Ondanks het gegeven dat het zelden vlak is zijn de klimmetjes goed te doen. Het maximale stijgingspercentage is 10% maar dat duurt dan maar 1,5 kilometer.

Na 100 kilometer vond ik het wel goed geweest voor vandaag. Er kwamen wat donkere wolken opzetten, een beetje donder in de lucht en 3 bordjes met verschillende campings binnen anderhalve kilometer het dorp in.
Op de eerste camping de prijslijst bekeken, 46 Kuna! Je betaald hier echt voor wat je krijgt, een douche en een wc. Eigenlijk voelt dit voor mij net zo luxe aan als campings waar ze 15 euro vragen, al die zogenaamde luxe heb ik niet nodig.

Om kwart over 4 stond de tent, had ik genoten van een douche en waren mijn kleren gewassen. Precies op tijd want bij de tent aangekomen barstte een hele harde bui los. Ik heb gelezen dat dit soort buien meestal binnen een uur over zijn en dus kan ik straks nog even het dorpje in.

Het lijkt erop dat ik weer meer in fietsersgebied kom, vandaag heb ik een stuk of 10 bepakte fietsers gezien. Volgens mij is dat nog meer dan in de rest van de 2 weken dat ik in Kroatië ben geweest...

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis