Na een dag rondslenteren door Jodphur vertrok rond half 11 mijn nachtbus naar Udaipur. Slechts 200 kilometer, ik was bang midden in de nacht aan te komen. Zonder veel vertrouwen stapte ik de bus in waar ik een bed bovenin bleek te hebben. Om te voorkomen dat ik uit bed zou stuiteren kon ik een soort raam naar het gangpad dichtschuiven. Geen overbodige luxe want het was niet bepaald een vlakke rit. Wel leuk om een keer mee te maken maar ik geef dan toch de voorkeur aan een nachttrein.
De aankomst viel me nog alles mee, om half 5 werd ik uit de bus gezet en meteen waren daar de hulpvaardige tuktuk chauffeurs. Je kunt in ieder geval 24 uur per dag op die lui vertrouwen, alleen ik vertrouw ze niet en loop liever.

Ik voelde me al niet heel lekker en toen ik na een uurtje wandelen mijn hotel gevonden had besloot ik maar of ik vroeg in de morgen kon inchecken. Gelukkig waren er vriendelijke mensen bezig, ze sliepen in de hal maar lieten me gewoon binnen. Ze gaven me een kamer en zeiden me na 10 uur maar naar beneden te komen om in te checken. Gisteren heb ik de hele dag een beetje gehangen in en rond het hotel.

Vandaag ben ik door de stad geslenterd. Ik voel me meer en meer op mijn gemak in dit land. Ik ben blij dat de toer vanaf Delhi erop zit. Vanaf morgen heb ik enkele dagen de tijd mijn fiets rijklaar te krijgen en dan moet ik weer naar Delhi, naar mijn vlucht naar Thailand. Daar hoop ik visums voor India en Myanmar te kunnen regelen, de laatste berichten zijn helaas niet hoopgevend. Het schijnt dat de ambassade van India in Bangkok sinds eind oktober geen visums meer verstrekt aan niet Thaise personen. Hopelijk verandert dit nog, anders is het nog niet afgelopen met het rondreizen zonder fiets....

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis