Vanochtend was het al weer vroeg warm. We zijn daarom voor het eerst de zwarte zee in gegaan om te zwemmen. Een kleine ondiepe baai en dus niet heel bijzonder maar toch lekker om even weer in het water te liggen.

Onze nieuwe vriend had inmiddels wat rondgebeld en kwam tot de teleurstellende conclusie dat er maar 1 sleutel van het hoofdgebouw was en de grote baas had deze sleutel meegenomen in het vliegtuig naar verweggistan. Niemand kan dus bij mijn pakket komen tot maandag. Maar het is goed nieuws dag en dus is er een nieuwe mogelijkheid! We kunnen morgen verder fietsen en maandag moeten we bij een postkantoor regelen dat het pakket nog een station vooruit gestuurd wordt. Dit gaan we proberen, dit maal willen we proberen het pakket naar 1 van de laatste Turkse postkantoren voor de grens met Georgië te laten sturen. Als onze planning klopt kunnen we daar woensdag zijn. Spannend of dit gaat lukken maar het is onze beste mogelijkheid met het oog op de startdatum van ons visum van Kazachstan.

Het visum voor Azerbeidzjan is vandaag ook binnengekomen, de route tot aan het vliegtuig ligt nu dus helemaal open voor ons. Er zijn nog wel enkele onzekerheden, het pakket uiteraard, de bootovertocht over de caspische zee en wanneer we precies in Kazachstan aankomen, en dus hoeveel dagen we hebben om die 3.000 kilometer af te leggen. Genoeg om over na te denken en proberen zo optimaal mogelijk dit deel van de reis te plannen. Vanaf Baku zijn er weer volgende uitdagingen, zoals het visum voor India, welke datum wil ik van Bishkek naar New Delhi vliegen...het reizen is leuk maar soms ook vermoeiend. Daarom is het vandaag erg goed geweest om lekker op de camping in de schaduw te liggen en niks te doen.

Geschreven door SjoerdNijkampOpReis