Dag 105

De nacht is redelijk rustig verlopen en het lijkt er op dat het een mooie dag gaat worden. De jas kan weer uitblijven, de temperatuur is een stukje hoger dan gisteren. De Lidl die hier in het stadje is gaat om half 9 open. Tegen die tijd heb ik meestal al gegeten maar omdat ik geen brood meer heb zal ik toch moeten wachten. Eerst maar eens wat lekkers voor Baloe maken, de laatste tijd eet hij ’s morgens niet meer maar nu met wat vlees erbij gaat het er grif in.

De Lidl is nog niet open tegen de tijd dat ik de parkeerplaats op rijd maar er staan al een stuk of 10 mannen wat ongeduldig te wachten, mannen ja, want er is geen vrouw te bekennen. Die Franse vrouwen hebben het goed bekeken, die liggen waarschijnlijk te wachten totdat manlief met vers brood thuiskomt. Maar dan hebben ze vandaag pech, het duurt nog tot 20 voor 9 eer eindelijk de winkeldeur open gaat. Tegen die tijd hebben een paar mannen al eens flink op de deuren gebonsd terwijl ik (on)geduldig met mijn karretje achter in de rij ben aangesloten.
Want ook ik heb nog steeds het idee dat hoe meer mensen er staan hoe vlugger die deuren open gaan. En áls het dan eindelijk zo ver is haast iedereen zich meteen naar de broodafdeling waar ze van een koude kermis thuis komen: er is niets, geen brood, geen lekkers , helemaal niets. En dat is waarschijnlijk de reden dat de deur zo lang gesloten bleef, de ovens zijn kapot. Inmiddels loop ik te trillen van de ‘honger’ , ik moet nu eenmaal op tijd eten anders gaat mijn suikerspiegel naar beneden. Snel gooi ik van alles in het karretje maar mijn hoofd is er niet meer bij dus de helft vergeet ik ook weer. Gelukkig is er 100 meter verderop een boulanger, het verse stokbrood waar ik niet veel later mee naar buiten kom red het nog tot de auto, maar ik moet me bedwingen om niet alvast een hap te nemen.

De haven van Saint Cyprien ligt op nog geen 5 minuten rijden en in het zonnetje, met uitzicht op de boten kan ik eindelijk ontbijten, het is inmiddels kwart over 9. Voor een ander op zaterdagmorgen wellicht een normale tijd maar voor mij alweer bijna tijd om te lunchen …
Na de strandwandeling, wellicht de laatste van deze reis, rij ik langs de lagunes naar de Village de Pêcheurs aan het meer van Canet en Roussillon. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant het meer dat een toevluchtsoord is geworden voor 200 soorten trekvogels, waaronder alweer flamingo’s.
Aan de rand van het meer staat het ‘Vissersdorp’ , de hutten worden niet langer gebruikt als verblijfsplaats voor vissers maar vooral als opslagplaats voor visgerei. Het infocentrum is nu in de winter gesloten maar een wandeling rond de hutten en langs het meer is altijd vrij toegankelijk. Baloe blijft lekker in de auto terwijl ik er in mijn eentje rond struin, warm is het toch niet en hij heeft zijn wandeling al gehad vanmorgen en mag over het busje waken. Langs de weg zijn honderden parkeervakken, genoeg plaats maar te druk om er te blijven overnachten. Jammer, want het is een prachtig gebied om te wandelen, én over het strand én langs het meer.

Mijn plekje voor de nacht ligt een uur rijden naar het noorden nabij Beziers, maar de rit er naartoe is een van de meest mooie die ik deze reis heb gemaakt, de D83 en de daarop volgende D 627 langs het merengebied. De zon schijnt op de huizen die in dit gebied de kleur hebben van zand, de weg die tussen de meren en de zee slingert, maar ook een weg waar niet gestopt kan worden. Ik moet het hebben van de beelden in mijn hoofd.

Net na lunchtijd rij ik het terrein op van ‘Aire de Repos du grand duc’, een sjieke naam voor een leuke plek tussen de wijnvelden en maar 10 minuten rijden naar het strand . De beheerder van het park komt me lachend tegemoet vanuit zijn megagrote camper waarin hij na zijn pensioen woont en geeft me meteen een rondleiding. Een paar kippen en een haan scharrelen over het terrein dat voor de veiligheid om 9 uur ’s avonds de poorten sluit.. Een enkele grote camper staat er al maanden, het oogt een beetje rommelig maar voor 1 nacht is het goed genoeg. Ik kan er water tanken, het vuil water en het potje kunnen er geleegd worden, er is een toilet en het belangrijkste: een douche met heel heet water. Ik heb hem meteen na aankomst uitgeprobeerd want dat is iets waar ik toch wel erg naar verlangde. En dat voor maar 9 euro per nacht!
Mijn stoel en tafel kunnen meteen naar buiten maar helaas na een half uur ook weer naar binnen, de regen valt met bakken uit de hemel. En dat mijn busje daar nu lekker schoon van wordt is ook weer niet het geval, want voor de troep die dáárop zit is een hogedruk reiniger nodig. Het wordt tijd dat ik naar huis kom, maar eigenlijk wil ik nog lang niet…Want ook al regent het nu, genieten doe ik nog steeds!

Route: Saint Cyprien – Canet en Roussillon – Le Barcares - Leucate – Réveillon - Vinassan - Vendres
Gereden kilometer: 111
Coördinaten slaapplek: N 043.17,536’ O 003.12,931
Park4Night code 322230

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis