Allemachtig prachtig, dat is wat er vandaag uit mijn mond komt. We hebben een lange rit voor de boeg, niet in kilometers maar in tijd. In Nederland zou je over 175 kilometer wellicht een kleine 2 uur over doen. Hier kun je rekenen op 5 of 6. Op de weg naar Tafraoute passeer je Tiznit, een stadje dat bekend staat om de zilverproductie. Het is gelegen tussen de kust en de anti-Atlas en werd daardoor al snel een handelscentrum dat gesticht werd in 1881 door sultan Moulay Hassan. Zijn doel was om de Berberstammen van de Souss-vallei onder controle te krijgen en daarvoor werden een aantal kasba’s gebouwd omringd door een 5 kilometer lange stadswal met 8 poorten. Het was verdienste dat Joodse zilversmeden zich vestigden in Tiznit waardoor er een levendige zilverhandel ontstond.

Van die kasba’s en het vele zilver zie ik niets, ik ben al vroeg in de stad en de winkeltjes zijn om half 11 nog steeds gesloten. Het ziet er nu dan ook wat doods en stil uit. Behalve een paar katten die Baloe het bloed onder de nagels vandaan halen is er weinig te beleven. Op de terugweg zie ik de rest van de groep aan komen wandelen en ik klamp meteen Hans en Monique aan die willen gaan pinnen. Dat is iets wat ik in mijn eentje niet goed durf, bang dat er niets uit de muur komt en ook mijn pasje blijft zitten. Ook bij Hans gaat het even mis, er komt geen geld uit en de pas laat lang op zich wachten. Ik zou dan al in paniek zijn geweest, hij belooft me om ook voor mij te pinnen als hij later nog een automaat tegenkomt. (ik krijg ’s middags inderdaad 2000 dirham van hem, het is dus gelukt) .

Later hoor ik van een aantal mensen dat ik bij het wegrijden aan de verkeerde kant een eenrichtingsweg ben ingeslagen. Maar waarom stond er dan aan het eind van die straat een stopbord, de tekst was weliswaar in het Arabisch maar het bord ken ik inmiddels. Het blijkt dat een aantal mensen op hun voorhoofd hebben getikt, die stomme Hollanders, zullen ze denken. Maar wat een geluk dat er geen politieagent stond anders was ik weer het haasje geweest. De paar die ik tegenkom op de verschillende rotondes zwaaien vriendelijk dat ik door mag rijden.

De route naar Tafraoute is meer dan prachtig. Die kleuren!!! Bergen in allerlei schakeringen rood-bruin. De vele palmbomen tussen het verder desolate , stenige landschap. De weg slingert zich tussen de bergen door, een enkel rustig dorpje, een aantal vrouwen langs de kant van de weg die allemaal volledig van top tot teen gesluierd zijn. Een paar jongetjes op een ezel op weg naar, wie het weet?
De laatste 5 kilometers naar Tafraoute is de weg opgebroken, putten en kuilen moeten worden omzeild, harder dan 10 kilometer per uur kun je er niet rijden maar dat geeft wel de tijd om een beetje om je heen te kijken. Vooral als de camper die voor je rijdt het voorbeeld geeft hóe te rijden en omzeilen. Het is een meer dan prachtig gebied, hoge rotsachtige bergen die me een beetje aan Cappadocië in Turkije doen denken en dan ligt er ook nog een cache die het vermelden hier zeker waard is.(GC1C8HJ) Ik moet er wel wat voor klimmen, maar heb mijn medereizigers gewaarschuwd dat ik wat later op de camping zal zijn. In de rotswand is een gazelle getekend , duizenden jaren geleden. Baloetje loopt te puffen, die heeft geen zin om met deze warmte over rotsblokken te klimmen maar gelukkig heb ik het ding snel gevonden.

Op de camping wacht het mannetje voor de reparatie al op me, we hebben contact gehouden. Ik heb net het busje geparkeerd of hij wenkt al dat ik mee moet naar de garage? Hmmm, ik dacht, heel stom natuurlijk, dat het hier ter plekke op de camping kon worden gemaakt. Hij rijdt op zijn brommertje en wijst me zo de weg, (ik hoor iedereen al denken) maar ik weet inmiddels dat hij heel veel zaken doet met de NKC. Een kleine kilometer van onze camping ligt camping Camper-reparatie😊 Tientallen campers staan daar te wachten totdat ze aan de beurt zijn en hebben het zich gezellig gemaakt. Barbecue, stoeltjes en kapotte campers met Duitse, Nederlands en Franse toeristen. Mijn camper wordt bekeken, er wordt onderhandeld (door mij!) en van de 400 euro die het kost kan ik nog 50 ervan afpingelen. Hij wordt uitgedeukt en op nieuw gespoten. Ik kan op de camping blijven maar aangezien ik Baloe heb achtergelaten bij Hans en Monique moet ik toch weer terug. De man biedt aan om mij , en wat spullen, achter op zijn brommer naar de camping terug te brengen. Dan komt hij mij om 7 uur weer ophalen, kan ik met mijn busje terug naar mijn camping en moet ik morgenvroeg de bus weer terugbrengen . En daar ga ik, achterop bij een stinkende Marokkaan in zijn lange gewaad, hilariteit volop van mijn medereizigers als we weer op de camping terugkomen.

Maar ik zit natuurlijk wel zonder spullen, geen stoel, geen kopje, niets te drinken of te snaaien, geen extra trui voor de koele avond, alleen mijn pc, geld en telefoon. Maar dan is er de groep: van de een krijg ik een trui, van de ander een kop thee, een stoel, wat lekkers, cola en als ik dan ook nog tegen Inge zeg dat het zo wel een erg dure reis is voor mij met die reparatie zegt ze heel lief: “Dan kom je nog maar eens bij ons eten”.
Om 7 uur staat het mannetje er weer om mij op te halen en naar mijn busje te brengen. Ik heb een boel bekijks en die Marokkaan natuurlijk ook. Hij zal het wel niet tegen zijn gesluierde vrouw durven vertellen…Ik schrik als ik het busje zie, maar ze beloven dat het helemaal in orde komt. De deuk is eruit, hij is geschuurd en er zit ??? op. Morgenavond is hij klaar…..Maar het is een zooi binnen, vreselijk. Alles zit onder het bruine zand, ze zijn natuurlijk in en uit moeten lopen omdat ook de binnenbekleding van de schuifdeur eraf moest. Ik ben benieuwd. Morgen om 8 uur moet het busje weer bij de garage zijn en dan brengt het menneke me weer naar de camping terug. Gelukkig hebben we morgen een hele lange excursie zodat ik niet van anderen afhankelijk ben. Baloe blijft achter bij diegene die niet meegaan. Wat een dag, als ik terug ben van deze reis heb ik vakantie nodig…..

Route: Sidi Wassay – Tiznit - Tafraout
Gereden kilometers: 165
Coordinaten slaapplek: N 029,43.312 W 008,58.770

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis