Dag 53

Nieuwjaarsnacht 12 uur: Het misschien tóch verwachte vuurwerk blijft uit, af en toe een knal en heel in de verte is een enkele vuurpijl te zien. Ook in de aangrenzende campers heerst stilte . Marietta komt even na 12 uur met een slaperig gezicht naar buiten, Berta en Myriam zijn al onder zeil. Het Roermondse stel dat met hun Citroen Jumper 2 vakken verderop staat, is wel klaarwakker en zijn de eersten die mijn ‘beste wensen’ krijgen, maar voordat het half 1 is lig ook ik weer in mijn nest en probeer de slaap te vatten. Het is 2025….Wat zal het nieuwe jaar gaan brengen?

Mijn tweede rondje vanmorgen is naar de supermarkt die om 10 voor 9 nog net niet helemaal open is, het rolluik voor de deur is half naar beneden maar binnen schijnt al licht. De eigenaar die mij wel heeft ziet aankomen grijnst me lachend aan als ik vanonder het rolluik roep: “Feliz Navidad”. “Kerstmis is voorbij, “ verbetert hij mij lachend, het moet zijn “Feliz Nuevo Ano”. Mijn eerste blunder in het nieuwe jaar is een feit!

We hebben afgesproken om rond half 10 met ons vieren in de camper van Berta te ontbijten en ik heb beloofd dat ik pannenkoeken met appel zal maken, de andere dames brengen ieder iets anders mee. Maar omdat mijn camper met de neus iets naar beneden hangt, loopt de olie in mijn kleine pannetje ook naar een kant en is de eerste pannenkoek niet echt een succes. En dus verhuis ik alle spullen naar de camper van Marietta, die een paar dagen geleden zo verstandig is geweest om de auto op blokken te zetten. Zij is eigenlijk net pas wakker is en moet nog aan haar kop koffie beginnen terwijl haar camper naar hete olie en pannenkoeken begint te stinken. Één geluk dat het weer prima is en deuren en ramen open kunnen blijven staan. Een half uurtje later schuif ik met 8 prachtig gelukte pannenkoeken bij Berta binnen en is er tijd om elkaar iets beter te leren kennen.

Terwijl Marietta en Myriam na het ontbijt naar hun eigen gedoetje gaan blijf ik bij Berta hangen om haar nog wat uitleg te geven over de route en de ap Park4Night. Ik merk aan haar dat ze het heel moeilijk vindt dat haar hond zo’n invloed heeft op het gedrag van Baloe. Maar misschien is het idee van Marietta om bij een dierenwinkel langs te gaan die wellicht iets heeft om het reukje dat om Leo hangt te maskeren, een oplossing. Valt natuurlijk altijd te proberen…

Na een lange strandwandeling met de beide Hovawarts vertrekt Marietta naar een verderop gelegen camping omdat ze aan de stroom moet, tenminste haar bus! Haar zien we morgen op de Park4Night in Algeciras terug maar het is een raar idee dat er 1 van ons vieren even niet meer is. Dat zal morgen nog weer anders zijn want Myriam maakt dan al de oversteek naar Marokko, haar zien we 5 januari ergens langs de oostkust.

Berta, Marietta en ik hebben 3 januari nog een volle agenda: Om half 12 moeten we bij de dierenarts zijn voor een laatste gezondheidscheck en voor die tijd moeten we alle tickets en andere zaken geregeld hebben bij het reisburo, dat bij iedereen bekend staat als ‘Carlos’. Daarna door naar de haven in Algeciras om de papieren van de honden in orde te laten maken en dan kunnen we op rust voor een laatste nacht op Spaanse bodem. Wat een geluk dat ik vorig jaar alle coördinaten van de haven en het havengebouw in mijn Garmin heb opgeslagen, toen nog niet denkende dat ik ze ooit nog eens nodig zou hebben.
Ik zal blij zijn als we eindelijk aan de overkant zijn….

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis