Ik zie nu pas dat ik me gisteren in de titel heb vergist: Vrijdag, een vrije dag. Het was gisteren pas donderdag. Je raakt hier gewoon alle besef van tijd kwijt. Het is dat ik elke dag mijn pc moet openen om te zien welke dag het is en dan gaat het alsnog mis.
Vandaag is het dus vrijdag en er staat ons weer een flinke rit te wachten naar Essaouira , volgens de beschrijving op Trip Plans : 203 kilometer. De ochtend begint met een dichte mist. Het is dat op de camping de lampen branden maar anders kon je geen hand voor ogen zien. Een paar vroege vogels vertrekken voor mij, het is kwart voor 9. Ik ben dan ook al klaar om te gaan, het bakkertje is geweest, (op grote afstand van de bus) ik heb ontbeten en Baloe heeft zijn ding ook al gedaan. Ik sta niet echt te trappelen om te vertrekken maar doe het toch. Om nog geen 10 minuten later alsnog ergens langs de kant van de weg te stoppen en te wachten of de mist optrekt. Maar dat is niet het geval en een half uur later vertrek ik toch met een slakkengang richting de autoweg. Het zicht is minder dan 50 meter maar net voordat ik de autoweg opdraai wordt het beter, ik zie tenminste een agent vriendelijk knikken dat ik door mag rijden.
Maar net door de tolpoort begint de ellende weer, geen zicht en ook niemand op de weg waar ik me op kan richten, de 60 kilometer lange autoweg rijd ik helemaal alleen, soms met wat zicht en wat zon maar de tolpoort aan het einde zie ik pas op de laatste 40 meter.Met een grote boog rij ik om de drukke stad Safi heen en ook al is daar een excursie gepland, ik laat hem aan me voorbij gaan.
Na de tolweg neem ik de N1 en alsof het afgesproken werk is, de zon komt door en de route is prachtig. De bergen hebben een okerkleurige gloed , het landschap is verlaten op een paar zeer drukke dorpjes na waar de markt floreert. Voor de Marokkanen is het vandaag zondag en dus marktdag, of zou er in deze contreien elke dag markt zijn? Het zijn de mannen op hun ezels en met hun paardenkarretjes die hier de dienst uitmaken. Het krioelt allemaal door elkaar, ik probeer onder het rijden nog snel wat foto’s te maken want het is een bezienswaardigheid op zich. Er tussen door banen zich een paar campers, ze zijn allemaal op weg naar het zuiden. Het gaat me goed af, al moet ik het afkloppen want we zijn natuurlijk pas een paar dagen onderweg. Ik heb vandaag Sygic, de navigatie-ap, ingeruild voor Maps en die wijst de route nog een heel stuk beter aan. Baloe is inmiddels aan de nieuwe stem gewend en reageert meteen als Miep zegt dat “de bestemming is bereikt”.

We hebben om 1 uur een afspraak om met de helft van de groep binnen te gaan kijken bij een coöperatie die van A tot Z de maak van Archan olie laat zien. Een tiental vrouwen in de leeftijd tussen 60 en 70 jaar zijn dagelijks 9 uur aan het werk om de pitten van de Archanboom kapot te slaan en tot olie te verwerken. Zij doen dit al van kinds af aan, hebben geen opleiding of school gehad en zitten te juichen als we binnen komen: ‘Daar komt het geld’ Ik krijg een hoofddoek om, wordt achter een soort draaischijf gezet waar de pitten in liggen en waar dan het sap mondjesmaat uitdruppelt. Heel zwaar werk, ik voel na 10 minuten mijn arm niet meer terwijl de rest van de groep zich amuseert met een dansje… Vorig jaar in Fez heb ik al olie gekocht dus hier geef ik vandaag mijn geld niet aan uit. (ik heb liever een paar tassen)
Het is inmiddels hartstikke warm geworden, tijd om voordat we naar de camping gaan nog snel even wat boodschappen te doen bij de Carrefour, een immens grote Franse supermarkt en als ik ergens een hekel aan heb…. Maar het is noodzakelijk want vanaf maandag gaan we het binnenland in. De camping van vandaag ligt ook al op een half uur rijden van de kust dus de zee zien we voorlopig niet meer.

Camping Le Calme doet zijn naam eer aan, rustig, tussen de bomen, het is de eerste camping waarvan ik zeg: JA! We kunnen zelf een plek uitzoeken en het toeval wil dat ik naast Robert en Yvonne uit Haaksbergen kom te staan , het stel waarmee ik ook aan tafel zat tijdens de kennismakingsdagen en ook toen al stonden we naast elkaar op de camping. Een gezellig stel dat me later op de middag uitnodigt om bij hun te komen barbecueën, samen met Roel en Marjo. Ook zij zaten bij mij aan tafel op die dag. Maar eerst even een sprong in het diepe: er is een zwembad. Weliswaar is het water nog vreselijk koud, maar met nog 2 andere vrouwen wagen we het er op en als je er eenmaal doorheen bent is het heerlijk. En de zon die om 5 uur nog zo vreselijk warm is, warmt die koude spieren snel weer op. Het is dat we weer een korte, ‘natte’ briefing hebben anders waren we beslist nog een uur blijven zitten. Het woord ‘natte’ briefing gebruiken ze als er vanuit de NKC nog een paar drankjes worden geschonken. De ‘droge’ briefing is als je dat drankje zelf moet meebrengen😊.
De avond is voor het eerst heel erg warm, de deur van de camper staat nog open, het is inmiddels bijna 9 uur. Tijd om nog een klein rondje met Baloe te maken en om aan dit verhaaltje een einde te breien. Het was een lange, vermoeiende dag / rit .

Route: Mohammedia – Safi - Essaouira
Gereden kilometers: 222
Coördinaten slaapplek: N 031,25.957 W 009,39.501

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis