Dag 20

Het plan is om vanmorgen na het ontbijt nog een flinke strandwandeling te maken voordat ik de grens met Spanje over ga. Dat strand ligt op nog geen kilometer van mijn overnachtingsplekje af maar de weg ernaartoe is afgesloten: Route barré en omdat de omleiding me heel ergens anders naartoe brengt laat ik dat plan maar varen. Het wordt toch al een andere route dan dat de planning was. Ik was graag via Pau gereden door de 8,5 kilometer lange tunnel du Somport, die dwars door de Pyreneeën gaat. Maar die is door een aardverschuiving aan de Franse kant ingestort en is vermoedelijk pas weer begaanbaar in januari 2025. Wellicht een optie voor de terugweg.

Het weer is prachtig, een graad of 18, net als gisteren. Maar vandaag wordt het een lange rit in plaats van buiten zitten, ik wil naar de Bardenas Reales, de woestijn in het noorden van het land. Wanneer om een uur of 10 de Pyreneeën in zicht komen is de grens nabij. En net ná die grens wanneer ik het tolpoortje door ben, word ik door een aantal politieagenten naar de kant gesommeerd. En dan komt mijn waakhond in actie: hij schiet woest blaffend naar voren en gaat bijna door de deur. Mijn raampje heb ik inmiddels naar beneden gedraaid, de gordel is ook al af en dan hoor ik de agent zeggen: “Go, Go!!” Dank je wel Baloe, ik heb niets te verbergen, maar van een controle word ik toch altijd wat zenuwachtig!

Dat prachtige weer van vanmorgen schiet opeens de andere kant uit, een half uur voor mijn eindbestemming wordt de al laaghangende bewolking steeds dikker. De Park4 night in het plaatsje Tafalla is ook niet om te juichen. Weliswaar ruim opgezet en er is gratis water maar dat ik hier de rest van de dag moet doorbrengen zie ik niet zitten. De wolken hangen tot bijna op de grond, wat natuurlijk een klein beetje overdreven is, maar het is een trieste bedoening. Goed genoeg voor de lunch en een kleine wandeling met Baloe en dat is het dan ook.

Een kilometer of 40 naar het zuiden ligt Arguedas, dat ook nog eens een stuk dichter bij de ingang van de woestijn ligt en zelf ook de moeite waard is om te bezoeken. Achter de Park4night liggen de grotwoningen die tot 1960 bewoond werden. De woningen ontstonden aan het einde van de 19de eeuw. Er werden grote holen in de bergen geboord om woonruimte te maken voor mensen die een gewoon huis niet konden betalen.. Er was geen elektriciteit en de huizen hadden geen gangen zodat je van de ene woonruimte naar de andere liep. Ook het vee had in deze holen een aparte ruimte omdat de meeste eigenaren boeren waren. De 52 woningen werden in de jaren 60 verlaten en de bewoners verhuisden naar een nieuwbouwwijk in Arguedas. In de hoop dat ze vergeten werden zette de gemeente een muur om de grotwoningen, omdat deze episode toch als schandelijk werd beschouwd. Nu loopt er een wandelpad omheen en kun je een aantal grotten bezoeken. En na zo’n lange autorit is deze wandeling meer dan de moeite waard. Baloe klautert als een echte klipgeit naar boven en ik volg hem wat langzamer, tenslotte heb ik maar 2 benen en hij 4 poten.

Het weer is nog steeds niet om over naar huis te schrijven ( ik doe dat dus bij deze wél), mijn busje krijgt een poets- en opruimbeurt en de kastjes worden voor de zoveelste keer omgekraamd .Maar omdat ik toch wel veel last van mijn vingers heb, niet alleen die 2 waarin ik gebeten ben, maar ook van mijn scheve artrose wijsvinger, ga ik overstag en haal de Naproxen tevoorschijn. Dat flesje water dat ik gisteren uit de voorraadruimte in de ijskast heb gezet is nu lekker koel, pilletje in de mond en een flinke slok water er achteraan. Ik weet niet hoe snel ik het uit moet spugen, voorkomen dat er iets naar binnen is gegaan kan ik niet meer, dat flesje water heb ik thuis gevuld met wasmiddel!! Het staat duidelijk op het etiket geschreven maar in de gauwigheid heb ik dat dus niet gezien. Hoestend, proestend en kokhalzend schiet ik de auto uit, en de échte 1,5 liter fles water giet ik snel door mijn keel heen. Nog een paar glazen cola en ettelijke muntdropjes later zit de smaak nóg in mijn mond, wat zal het van binnen schuimen…

Route: ‘Vieillle – Léon – Magescq – Laberne – Bayonne – Irun – Pamplona -Irurtzun – Taffala - Arguedas
Gereden kilometers: 295
Coördinaten slaapplek: N 042.10,435’ W 001.35,501

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis