Nog voor het ontbijt maak ik met Baloe een flinke (cache)wandeling want voor 9 uur moet ik het terrein al hebben verlaten. Volgens de toezichthouder is er een festiviteit op het terrein van het museum bij het kanaal. Geen probleem, dan ben ik al lang weer op weg. Garmin staat ingesteld op de Coördinaten van een cache in Slowakije, een kilometer of 7 hier vandaan. Eerst nog even een stukje autoweg en dan staat er een groot bord: Slowakije, Tolweg. En als ik 1 ding niet van plan ben is om vanwege die ene cache me de zeik op de hals te halen voor dat gedoe met betalen voor de tolweg. (Wat een zin maar wel zo waar!)Op de rem, stoppen bij het verbodsbord om stil te staan en dan over de doorgetrokken streep weer terug. En terug betekent wéér langs de politie die vlak voor de grens staat. Ik doe net of mijn neus bloedt maar ik ben er van overtuigd dat ze achter me aan komen. Ik heb geluk en stop een stukje verder om mijn navigatie opnieuw in te stellen. De cache in Slowakije zonder tolwegen of vignet. Nog 2 dorpjes door en dan zie ik de grens én een politieauto. Ik knijp hem wel want misschien zijn ze wel gewaarschuwd voor die mevrouw in dat blauwe busje. Maar ook hier weer niets en kan ik rustig doorrijden. De borden van het tankstation langs de kant van de weg geven de prijzen in euro’s aan, ik moet er weer even aan wennen. Ook aan de prijs: 1,88. Toch weer een stuk duurder dan in Tsjechië. Ook de Lidl hier net over de grens heeft de Nederlandse prijzen. Voordat ik over 2 weken uit Tsjechië vertrek zal ik maar flink wat inkopen doen met mijn laatste kronen. Onder toezicht van de Heer log ik mijn eerste Slowaakse cache. Een flinke magneet zit aan het kruis gekluisterd, snel mijn naam er in en dan weer door naar Tsjechië. In de buurt van Mikulov heb ik een camping ontdekt waar ik aan de stroom kan. Ik heb nog ongeveer 33 % ,het lampje knippert en aangezien er weinig zon is heeft het paneel ook niet de kans gekregen om op te laden. Als ik de grens met Tsjechië nader staan er 2 agenten te zwaaien: ik moet langs de kant. Netjes draai ik mijn raam helemaal open en dan verschijnt een woedende Baloe naast me. (Het woordje “let op, boeven” dat we hem hebben geleerd komt wel eens vaker goed van pas)Hij is het er niet mee eens dus raampje gaat weer dicht en dan word ik gesommeerd om eruit te komen. Maar zo woedend als Baloe is zo ontzettend vriendelijk is de agent. Ik moet achter de deuren open maken, maar bij het zien van de blauwe gordijntjes die Dorine voor me heeft gemaakt om de ergste rotzooi aan het oog te onttrekken, schiet hij in de lach. Snel maar weer dicht, hij ziet meteen dat er geen vluchteling meer bij kan in mijn busje. Die zaten onder begeleiding van een aantal agenten allemaal bij elkaar een stukje terug. Met een vriendelijke zwaai en “ have a nice holiday” kan ik doorrijden. Baloetje krijgt van mij een extra botje en een aai.

Op weg naar de camping rijd ik door het cultuur-natuur landschap Lednice-Valtice dat op de werelderfgoed lijst van Unesco staat. Langs de grens met Slowakije en Oostenrijk staan hier honderden monumenten in Barokke en Neoklassieke stijl. Het gebied staat ook wel bekend als de Tuin van Europa. Het is een van de grootste landschappen op ons continent dat door de mens is aangelegd. In de 13e eeuw kwam de familie Liechtenstein hier naartoe en liet een paleis bouwen in renaissancestijl. 100 jaar later werd er 8 kilometer verderop in het plaatsje Valtice een tweede paleis gekocht en het gebied dat hiertussen ligt werd een enorm parkachtig landschap met beeldentuinen, vijvers, fonteinen en een aquaduct.
Het is tevens hét wijngebied van Tsjechië doordat deze streek het warmste gebied van het land is. En dat is te merken: een landschap van druivenranken, overal wijnhuizen, pensions en hotels die proeverijen aanbieden. Maar dat is aan mij niet besteed. Waar ik wel meteen voor stop in het gezellig drukke plaatsje Lednice, is een bordje ‘camperplaats ‘ bij een manege/pension/restaurant/wijnboerderij! De eigenaar komt meteen naar buiten en op mijn vraag of er ook elektriciteit bij de plekken is, knikt hij en gaat in de weer met mijn kabels. Maar dan heb ik pech, want de stekker is niet compatibel met de Tsjechische aansluiting. Wat nu dan? Toch maar blijven staan? Het lampje knippert in ieder geval niet meer nadat ik even heb gereden dus ik waag het er op. Hij wijst me nog even de weg naar de douches, (waar ik meteen nadat hij zijn kont heeft gekeerd gebruik van maak) de wc en de wateraansluiting en dan loop ik lekker met Baloe het dorp in. Maar ver kom ik niet want plotseling sta ik aan de ingang van het neogotische paleis Lednice, een waar pronkstuk waar ik de rest van de dag zoet ben. Geniet van de nog steeds in bloei staande tuinen, wandelen, cachen en dan ook nog verzeild raken in een geweldige roofvogelshow.
De dag die een beetje ‘hectisch ‘ begon is onverwacht een prachtige dag geworden. Tsjechië, wat ben je toch mooi!

Route: Straznice – Skalika – Hodonin - Lednice
Gereden kilometers: 66
Coördinaten slaapplek: N 048⁰48,400’ O 016⁰48,159

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis