Ik vertrek.....

Denemarken, Ribe

Met weemoed en een hartelijke omhelzing neem ik om een uur of 9 afscheid van Diana en Marcel. Ze beloven om me te volgen op mijn reis door Denemarken . En als er problemen zijn moet ik zeker niet aarzelen om hun te bellen. Ze zijn niet alleen campingeigenaren maar voor mij ook een steun en toeverlaat geweest. Nogmaals dank jullie twee!

Mijn reis gaat verder langs de westkust naar het noorden. Geen drukte op de wegen zoals in Duitsland, maar rustig en op mijn gemak de omgeving in me kunnen opnemen. Het lijkt een beetje op het noorden van ons land. Vlak en mooie vergezichten. En als de zon dan ook nog een poging doet om door het wolkendek heen te komen, ziet alles er meteen een stuk vriendelijker uit. Vannacht was het hommeles. Regen en een hevig onweer dat de donkere nacht veranderde in een heldere nacht. Een beetje overdreven, maar toch:)
Over de kilometers lange dam bereik ik na een dik half uurtje rijden het schiereiland Rømø.
Op dit grootste Deense waddeneiland mag je overdag met de camper op het kilometers lange en brede strand staan. Vanuit Lakolk rijd je tussen de duinen het strand op en als ik zie hoe groot dit is valt mijn mond open. Door de zeestromingen groeit het eiland aan de westzijde voortdurend aan, zodat de duinen nu vrijwel midden op het eiland liggen. Mijn oog valt op een klein stukje duin midden op het strand. Lekker beschut en er staat niemand. Dat is voor mij, denk ik meteen. Ik kan het niet laten om een stukje over het strand te 'crossen' voordat ik het plekje bereik. Zet de auto voor het duin, wil nog een paar meter verder gaan staan en dan..... zit ik muurvast. Op dat 25 vierkante kilometer zandstrand staan tientallen campers geparkeerd en ik krijg het voor elkaar om vast te komen zitten:)
Dus dat wordt lopen voor hulp want niemand die me ziet. De eerste die ik tegen kom is een iets oudere man die met de deur van de camper open, op zijn bed ligt. Met een hulpeloos gezicht (wat heb ik dat deze dagen al vaak nodig gehad) vraag ik of hij me even eruit wil helpen. Hij gaat wat schoorvoetend mee, maar voordat hij zijn gewicht wil inzetten om te duwen, krijg ik eerst nog wat aanwijzingen. "Gas, nog meer gas" .
Hij leunt wat met zijn arm door het geopende raam, duwt een beetje en dan rij ik uit het mulle zand. En met een opgeluchte zwaai vlucht ik meteen naar de duinenrij aan het begin van het strand, daar waar nog wat campers staan. Mij zullen ze niet meer zo dichtbij de zee zien staan.
Samen met Baloe wandel ik een paar kilometer langs het strand, totdat er een flinke bui losbarst en we doornat bij het busje terug komen. En dan is het weer droog, het zonnetje schijnt en kunnen we buiten uitdruipen.
Na een paar uur op het strand rij ik nog even naar Havneby, het zuidelijkste dorp op het eiland. De haven stelt niet veel voor, hier vertrekt de veerboot naar Sylt. Geen leuk plekje om te overnachten. Jammer, haventjes hebben op mij altijd wel een aantrekkingskracht.

Op de app Park4night vind ik wel een leuk plekje. Meteen aan de Waddenzee, precies tegenover het eiland Mandø. Bij eb kun je naar dit kleinst bewoonde Waddeneilandje lopen, 11kilometer , volgens de reisgids.
Er wonen maar enkele tientallen mensen, voor het geval dat er mensen stranden die vanwege de vloed niet meer terug kunnen is er ook een hotel. Én er is 1 camping, want een stukje verder dan het plekje waar het voetpad begint, kun je met de auto of camper ook de oversteek maken. Bij eb dus! Ik heb nog even overwogen om dat óok te doen, maar gezien de strubbelingen die ik én de laatste dagen en óok nog vandaag heb gehad, zie ik daar toch maar vanaf. Laat ik maar gewoon met 4 wielen op vaste bodem blijven!
Rust dus, maar wel betrekkelijk. Want er loopt flink wat volk voorbij, ze kijken allemaal bedenkelijk naar het voetpad, aarzelen en komen dan weer terug gelopen. Niet zo verwonderlijk, het is nu natuurlijk wél nog vloed:))
Voor nu is het voor mij op de plaats rust. Nog een wandelingetje met Baloe over de dijk en dan wadlopers spotten. Morgen naar Ribe, volgens velen het leukste stadje van Denemarken. Ik laat me verrassen....

Route: Daler-Rømø-Ribe
Gereden kilometers: 95
Coördinaten slaapplek: N 055⁰ 17,764' O 008⁰ 39,325'

Geschreven door

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Ik moet echt lachen met jou..... Dacht dat je al heel wat ervaring had met reizen en busje, maar er kunnen er altijd nog een paar bij. Weer mooie foto's....heel uitgestrekt......en weinig volk. Fijne avond en kusjes vanuit landgraaf

Susan 2020-08-29 17:55:48

Hihi, powerwoman ben je

Do 2020-08-29 18:08:43

Je bent ook een muts hè 🤣 zo zie je maar, er valt nog altijd bij te leren.

Nicole J. 2020-08-29 18:34:22

Fijn dat je toch steeds hulp krijgt. Ik geniet weer van je verhalen. Je komt er wel !!!

Roelie 2020-08-29 19:11:54

Weer een heerlijke dag 😍

Mia 2020-08-29 22:03:23

Heerlijk om je toch wel avontuurlijk verslag te lezen. Anders dan..... maar minstens zo boeiend. Warme groet uit mooi maar beetje saai Belgie. Ik mis het reizen....

Fred Stolk 2020-08-29 22:50:17

In Ribe hebben wij toen mooi gestaan aan een visvijver je bent zo in het dorp. Met jouw vrolijke lach krijg je hulp van iedereen dat is je geluk😁😁😁

Annet 2020-08-29 23:01:56

Zoooo knap dat je alleen bent gegaan. Geniet van je reis en hopelijk ko Je niet meer vast te zitten in het zand

Joke 2020-08-30 10:13:15

Knap Carry hoe je het allemaal doet!! En mooie foto's 🌞

Tiny 2020-08-30 10:35:35

Hej Carrie, wat een avontuur weerop Rømø! Ik miste je gezellige praatje wel hoor hier, maar jij gaat Denemarken onveilig maken en hoop genieten van het moois wat het te bieden heeft samen met je trouwe vriend Balou. Een heel goede en mooie reis naar het oudste stadje van Denemarken. En misschien heb je nog tijd om samen met Balou het Vickingcenter iets voor Ribe te bezoeken? Je weet het, bellen als je raad of hulp nodig hebt en ik hoop graag tot ziens in Daler! Lieve knuf van Marcel en Diana

Diana (daler camping) 2020-08-30 11:06:53

Ik sluit me bij Nicole aan muts je reisverhaal doet me een smile op mijn snoet geven fijn dat je ook iets op FB had gezet voor je te volgen je was lang offline op de app nog veel plezier

Tilly 2020-08-30 12:47:06

Spannend maar je bent alweer gered hoi hoi

Kitty 2020-08-30 16:49:29
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.