Dag 104

De dag van vandaag begint zoals hij gisteren is geëindigd: Grauw en grijs, een hemel waar bakken met water uit gaat vallen, tenminste zo ziet het uit. Ik ga er niet op wachten, als de zon vandaag zou gaan schijnen dan zou ik hier zijn gebleven. Het is een mooie plek, lekker rustig, ruim en een strand voor de deur waar je heerlijk kunt wandelen.

Dus ga ik flink wat kilometers maken, net voor de grens van Frankrijk in Jonquera waar ik nog even goedkoop kan tanken en waar genoeg plekjes zijn om te overnachten. Niet erg rustig, maar 3 uur rijden vind ik de max, voor mij maar ook voor Baloe en tenslotte heb ik nog steeds de tijd!

Het weer is bar en boos, net zoals de drukte op de weg en zeker rond Barcelona waar blijkbaar op dit vroege tijdstip iedereen naartoe moet. De aanhoudende regen maakt het er niet beter op maar die verdwijnt net als de drukte wanneer ik Barcelona voorbij ben. Het klaart iets op en wordt zelfs een beetje zonnig maar hoe koud het is dát merk ik pas wanneer ik na 3 uur rijden in Jonquera uit de auto stap. De winterjas, die ik maanden geleden heb opgeborgen moet van ver komen.
Jonquera is de laatste stop voor de grens met Frankrijk en het lijkt alsof iedereen die op doorreis is hier op hetzelfde moment is. De paar tankstations doen goede zaken, net als de vele supermarkten en ‘all you can eat’ restaurants. Als ik op deze plek blijf slapen dan ga ik vanavond hier ook een hapje eten, maar de slechte reviews én de drukte van de omgeving én omdat het nog zo vroeg is én Frankrijk niet meer ver weg, doen me besluiten om door te rijden. Maar eerst een rondje met Baloe en een snelle lunch en daarna naar de Franse kust.

Op de toppen van de Pyreneeën ligt sneeuw. De zon die daarop schijnt maakt het oogverblindend mooi, ik had er graag doorheen gereden zoals ik me op de heenweg nog had voorgenomen om te doen, maar het loopt allemaal iets anders deze reis. De Pyreneeën oversteken aan deze oostkant waar het nog maar uitlopers zijn van dit mooie gebergte is een makkie, in no time rijd ik Frankrijk binnen en niet lang daarna de binnenweg naar het aan de kust gelegen Saint- Cyprien. Een prachtige parkeerplaats aan een wat chique ogende boulevard, meteen aan het 6 kilometer lange strand waar om de kilometer een uitkijktoren staat met een wachtpost. Daar staat nu natuurlijk niemand in, het is winter en dat is te merken. Een fikse storm raast over de golven waar alleen een paar windsurfers te zien zijn. Op het strand is verder niemand en zelfs Baloe waagt zich er niet op. Het zand stuift aan alle kanten over hem en mij heen. Plekje voor de nacht? Ik waag het er niet op, de schotel klappert alweer luid op het dak van het busje en dat blijft ook zo als ik hem wat meer beschut in het centrum zet. De omgeving is mooi dus als het morgen redelijk weer is dan blijf ik nog even….

Gisteren stelde iemand de vraag of ik weet hoe het met mijn groepje mede-Marokko reizigers is? Myriam schijnt daar nog steeds ergens rond te toeven, tenminste dat is wat ik op Polarsteps zie en Marietta heeft de reis vervroegd afgebroken, zij is sinds gisteren weer thuis.

Route : Almadrava – Barcelona – Jonquera – Le Boulou – Saint André – Saint Cyprien
Gereden kilometers: 341
Coördinaten slaapplek: N 042.38,348’ O 003.01,775

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis