Dag 40

Het ziet er een beetje heiïg uit wanneer ik wakker word, en néé dat ligt niet aan mij. Op het strand liggen honderden meeuwen te wachten totdat de vissers met hun bootjes terugkeren vanuit zee, maar dat duurt niet lang: ik heb stukjes oud stokbrood bij me en gooi die alle richtingen uit zodat het opeens een gekrijs van jewelste is. Baloe moet even aan de lijn blijven want ook die lust blijkbaar oud brood, of zou het gewoon jaloezie zijn?

Het is een heerlijke plek, zo dicht aan het strand en eigenlijk wil ik vannacht gewoon hier blijven. Maar omdat het weer niet écht goed lijkt te worden en het kleine plaatsje Vila Real de Santo António maar een kilometer of 5 hiervandaan ligt rij ik na het ontbijt en mijn dagelijkse soap-serie die kant uit.
Het vissersdorpje ligt aan de monding van de rivier de Guadiana met aan de overkant Spanje. Je zou er naartoe kunnen zwemmen maar er gaat ook een toeristen-ferry. Het dorp dat in 2 jaar tijd werd gebouwd was in eerste instantie bedoeld om vissers te hervestigen die getroffen waren door de pest uit Aveiro en doet qua stijl denken aan de gebouwen die Lissabon zo kenmerken. Het heeft geen kronkelsteegjes of straatjes maar rechttoe – rechtaan straatjes die nu volop in Kerstsfeer zijn versierd.
In een van de straatjes staat het Cultureel Centrum en word ik bijna naar binnen getrokken.

Het blijkt dat daar de grootste overdekte kerststal van Portugal is gebouwd en voor een luttele 1 euro wil ik die natuurlijk wel eens zien. Baloe mag mee naar binnen en volgens de man bij de entree zal hij ervan genieten… Het gordijn wordt aan de kant geschoven en wat ik dan zie én hoor slaat alles. 240 vierkante meter Kerststal, duizenden figuren en overal dierengeluiden die Baloe natuurlijk meteen op scherp zetten. Hij hoort ze wel maar ziet en ruikt niets, zodoende is de lol er snel van af en kan ik genieten van dit kunstwerk, want dát is het zeker. De 4 makers, allemaal gemeenteambtenaren, hebben 43 dagen lang 10 tot 12 uur per dag hieraan gewerkt. Het rust op een draagvlak waarin verschillende kilometers kabels zijn verwerkt om dit kunstwerk tot leven te brengen. Ik zal proberen of ik de link naar de website er van kan insluiten want de foto’s zeggen waarschijnlijk niet genoeg. Ik kom ogen te kort om alles te zien en in me op te nemen en ben blij dat ik die euro eraan heb gespendeerd.

https://www.theportugalnews.com/nl/nieuws/2022-12-14/bezoek-de-grootste-kerststal-van-portugal/72932 #:

Na die korte regenbui schijnt de zon weer volop en ben ik blij dat ik Baloe toch heb meegenomen want bij terugkomst in de camper is het snoei-heet. Na een kort ritje zijn we weer terug in Monte Gordo, zelfde plekje, zelfde strand, zelfde vissers die inmiddels terug zijn van het werk op zee. Voor hun iedere dag hetzelfde, voor mij iedere dag weer iets nieuws…

Route: Monte Gordo- Vila Real de Santo António – Monte Gordo
Gereden kilometers: 11

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis