Dag 5

Het is niet zo verwonderlijk dat ik het vannacht koud heb gehad, het heeft gevroren, de bloemen staan op de ramen. Een extra deken pakken, dat hád gekund, alleen had ik dan eerst de halve bus moeten ombouwen. Dus een goede leer voor vanavond.

Bij de molen is nog iedereen in diepe rust wanneer ik wegrijd, of is het wellicht de brocante-winkel die gewoon nog niet geopend is? Het was in ieder geval muisstil vannacht op deze Park4Night, alleen het geluid van een rustig kabbelende rivier en een enkele auto die voorbij reed. De rivier heeft me nog heel even een kleine nachtmerrie bezorgd, de beelden van de DANA die bijna heel Spanje in zijn greep heeft staan op mijn netvlies en zeker niet op dat van mij alleen.
Op een kwartiertje rijden van de plek waar ik heb overnacht ligt Chateau Marillaux, het kasteel dat jarenlang in eigendom is geweest van de Familie Meiland. En als je dan toch, al dan niet toevallig, in de buurt bent wil je daar natuurlijk ook even een kijkje nemen. De route is prima aangegeven maar verder dan de priveweg die naar het Chateau leidt kan ik helaas niet komen. Maps geeft aan dat het nog een kleine 600 meter vanaf de doorgaande weg ligt maar er is zelfs geen torentje te zien. Óf de bomen zijn te hoog óf het kasteel is gewoon te klein. Jammer, maar ik heb het natuurlijk jaren lang op tv kunnen bewonderen…
En wat mijn vraag in het verslag van gisteren betreft: Fred krijgt een eervolle vermelding. Hij heeft het antwoord goed: de Familie Meiland😊Er zullen er vast meer zijn geweest die het hebben geraden maar ere wie ere toekomt!

Na 5 dagen onderweg te zijn moet er ook weer even wat brood op de plank komen, en waar kun je daarvoor beter terecht dan bij de, ongeveer, plaatselijke Lidl. Ik hoef er niet echt voor om te rijden want uiteindelijk moet ik toch weer een stukje noordwaarts om naar mijn ‘pleegdieren’ gezin te gaan waar ik 2 weken ga verblijven.

Nog even een korte lunchbreak in Marsac, een klein dorpje dat te midden van de glooiende heuvels ligt en niet veel later rijd ik het terrein op van Janine en Léon die hier met hun 2 kinderen in maart een oude boerderij met flink wat schuren en ruim 2 ha land hebben gekocht. Net buiten het gehucht Mourioux-Vieilleville en terecht in the middle of nowhere. In de weidse omgeving staan niet meer dan een paar huizen, honderden meters van elkaar verwijderd. Rondom een prachtig uitzicht, een klein ven op loopafstand en meer dan genoeg plaats voor het 20 jarig paard van Janine, hun hond, de 4 kippen en de 2 katten.
Voor Baloe, een echte ‘erfhond’, een waar paradijs. De 11 jarige hond van het gezin, een kruising labrador, is echter niet zo honkvast en moet daarom aangelijnd blijven. Hij neemt nogal eens graag de benen waar de buurman-boer niet zo blij mee is. Voor de kippen die buiten rond scharrelen heeft Baloe geen aandacht maar voor de kat in de keuken des te meer. Die neemt snel de benen en verdwijnt onder de bank maar die is voor Baloe net iets te laag. Hij zal er vast aan wennen de komende dagen en anders is er nog steeds plaats voor hem in de camper….

De zon schijnt nog volop, en na zo’n eindje rijden is het heerlijk om even de benen te strekken. Met Janine, haar gast Oda , Baloe en Blixie maken we een flinke wandeling in de buurt waar me eens temeer opvalt hoe idyllisch ze wonen.

Ik ga me hier vast vermaken, genoeg te doen: het paard dat zijn verzorging meer dan nodig heeft, de kippen, eieren rapen, de hond en de katten. Als zij zaterdag naar Nederland vertrekken ga ik in hun huis. Jammer dat ik wat klussen betreft 2 linkerhanden heb want dat huis kan nog wel een flinke opknapbeurt gebruiken….

Mijn verslag vandaag is aan de late kant maar net terwijl ik aan het typen ben komt Lasse, de 8 jarige zoon van Janine en Léon me halen en zegt dat ik moet komen eten. Iets waar ik helemaal niet op heb gerekend maar dat des te meer zegt hoe hartelijk en gastvrij ze zijn. Oda , die met haar man en zoon met hun camper een paar dagen te gast zijn bij de familie, heeft heerlijke spaghetti bolognaise gekookt maar na een gezellig uurtje moet ik toch echt opstappen. Anders vliegen me straks de apjes weer om de oren: “Waar blijft je verslag?”…..

Route: Aixe sur Vienne – Beynac – Condat sur Vienne –Limoges – Bersac -Lauriere- Marsac – Mansoux
Gereden kilometers: 92
Coördinaten slaapplek: N 046.05,452’ O 001.39,222

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis