Dag 2

Dat was gisteravond nog even spannend, het voetballen, bedoel ik dan. Voor de rest was hier aan het meer niet veel te beleven. Het restaurant dat op 50 meter afstand van het busje ligt was afgeladen vol, niet met voetbalsupporters maar met jeugd dat voor hun opleiding geslaagd was. En die hielden zich vrij rustig. Maar ik ben toch blij dat ik gisteren niet bij die Turkse Imbiss ben blijven plakken, want ik denk niet dat ze zo blij met mij zouden zijn geweest na de overwinning van Oranje. En in mijn busje had alleen Baloe last van mijn gejuich!

Ondanks dat het gisteravond zo laat is geworden ben ik toch alweer vrij vroeg op en op pad want vandaag hoop ik de Oostenrijkse grens te bereiken die op bijna 5 uur rijden ligt. De snelwegen zijn heerlijk rustig, wat een verademing na de dag van gisteren. Ik heb Garmin zo in geprogrammeerd dat we de drukte rond München vermijden maar dat betekent ook dat ik na de eerste paar honderd kilometer de B-wegen op rijd. Weliswaar mag je hier 80 tot 100 rijden maar het wordt dan ook wat drukker.

Het weer is ook niet om over naar huis te schrijven, maar dat doe ik dus tóch even. Altijd een goed onderwerp van gesprek alleen moet ik dat nu met mezelf voeren. En daar komt wat geknotter voorbij, Baloe komt eens even naar voren kijken als hij me weer hoort vloeken. Het regent en niet zo’n beetje ook en dat betekent dat hij zijn plas moet inhouden want er stinkt niets zo erg als een natte hond. Als het heel even droog is mag hij snel naar buiten om tegen een boom te plassen en dan weer de bus in.

Ik heb me voorgenomen om door Oostenrijk te rijden zonder het verplichte vignet, dus geen snelwegen om maar volop te kunnen genieten van de omgeving. Maar dat voornemen laat ik snel varen, door de regen en de bewolking is van de hele omgeving niets te zien en net over de grens ga ik overstag. Bij het eerste beste tankstation sluit ik achteraan in de rij om een vignet te bemachtigen, laat me door de wat norse verkoper uitleggen hoe en waar ik het ding moet plakken en na betaling van 11. 50 loop ik de druilerige regen weer in. Voor die 11,50 mag ik 10 dagen op de snelwegen door Oostenrijk crossen. Niet dat ik dat van plan ben want nu het zo’n slecht weer is kan ik beter doorrijden en hopen dat het in Slovenië beter is.

Om een uur of half 4 wordt het zowaar wat lichter en wordt het tijd om een plekje voor de nacht te zoeken. De plaatsnamen langs de A10 komen me allemaal bekend voor, allemaal namen uit de tijd dat ik op het reisburo werkzaam was. Maar één plaatsnaam herken ik van de tv-serie B&B vol liefde: Sankt Michaël im Lungau. B&B Haus Noah, waar de Nederlandse Astrid eigenaar van is en die haar grote liefde HarmJan tijdens dat programma heeft gevonden. En laat nu precies schuin tegenover die woning een Park 4Night liggen en ook nog eens tegenover de begraafplaats. Lekker rustig en water voor het grijpen, alleen heb ik dat nog niet écht nodig.
De afslag naar het plaatsje is snel genomen maar dan kom ik voor een verrassing te staan: Tolpoortjes!! Maar ik heb toch een vignet? Daar sta ik dan, de slagboom gaat niet open, de vrouw achter het loket doet net of ze me niet ziet staan. Hoe dan, hoog en blauw!! En achter mij sluiten steeds meer auto’s aan. Ik probeer nog een beetje achteruit te rijden om door een andere poort te rijden maar niemand wijkt. Dus stap ik een beetje paniekerig uit en loop naar de auto achter me waarin 2 jonge dames zitten. Blijkt dat het vignet alleen voor de snelweg is en op het traject waar ik nu op rijd moet je nog eens tol betalen: 7 euro!. Een van de dames is zo vriendelijk om mee naar het poortje te lopen om me te helpen, neemt mijn 10 euro biljet aan en geeft me netjes het wisselgeld terug waarna de slagboom open gaat en ik door kan rijden.

Nog geen kilometer verder rij ik de straat in waar de Park4night is, vang een glimp op van Astrid op het balkon van haar B&B en kan ik eindelijk op rust. Hoewel…. Nu staat Baloetje toch écht te trappelen om naar buiten te gaan. Maar inmiddels is het droog en laat zelfs de zon zich zien.
Het kleine plaatsje Sankt Michael ligt op een hoogte van ruim 1000 meter, ingeklemd tussen de Speiereck bergen en de Katschberg waar je in de winter heerlijk kunt skieën en nu in de zomer prachtige wandelingen kunt maken, mits je niet wegzakt in de modder door de regen van de laatste weken. Voor Baloe en mij is het genoeg om een wandeling door het dorp te maken, dat échte wandelen bewaren we voor Slovenië.

Route: Erlangen- Neurenberg-Regensburg-Landshut-Burghausen-Tittmoning-Oberndorf-Freilassing-Flachau-Sankt Michael im Lungau

Coördinaten slaapplek: N 047.05,879 O 013.37,990

Gereden kilometers: 189537-189957=420

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis