Donderdag 1 september 2022

Een lange, goede nacht. Sinds kort heb ik een zich zelfopblazende matras in mijn busje en dus is hiermee het slaapprobleem vrijwel uit de wereld. Dat ik ‘s morgens zelf een paar extra, wat vreemd uitziende oefeningen moet doen om die matras weer in zijn oorspronkelijke vorm te krijgen, daar zal ik maar geen foto’s van maken.
Na het ontbijt, het mijne dan, want Baloetje heeft in de ochtend niet zo heel veel honger meer, rijd ik naar Karlovy Vary. De stad is op dit vroege tijdstip pas aan het ontwaken, dus spitsuur. Mijn Garmin heeft het er maar druk mee. Omdat ik niet midden in de stad wil parkeren vanwege al die drukte ben ik gisteravond via de App Park4night op zoek gegaan naar iets waar ik niet zoveel hoef te manoevreren. Bij het sjieke Hotel Mantrell vind ik dan ook een prima plek waar ik het busje kwijt kan.
Niemand die ook maar een beetje vreemd opkijkt als ik met hond en bepakt met mijn rugzak het terrein afloop. Via honderden trappen gaat het steil naar beneden. Het idee dat ik later op de dag die trappen ook weer omhoog moet, daar wil ik nog maar even niet aan denken.
De stad is een van de meest mondaine kuuroorden van Tsjechië. Het is al minstens duizend jaar bekend om de heilzame kracht van het minerale water. En dat moet dan ook uitgebuit worden. Overal staan kraampjes langs de rivier waar bekers en mokken in alle soorten en maten worden verkocht om de goedgelovige toeristen hier van te overtuigen. Door de hele stad komen namelijk bronnen uit de grond (al dan niet versierd met de meest (on)mogelijke tierelantijntjes waar die toerist dan zijn net aangeschafte beker vult. Water dat varieert van 30 graden tot 62 graden. Of je dat laatste dan zomaar kunt drinken, dat betwijfel ik. Maar die van 30 graden wil ik ook wel eens proberen, maar dan gewoon door mijn mond er onder te houden en zonder de aankoop van een van die kitscherige bekers. En ik moet zeggen: het smaakt niet eens verkeerd, het bruist een beetje en ik voel me werkelijk meteen een stuk aktiever…..Jammer dat Baloe er niet van wil drinken, die sjokt maar een beetje achter me aan.
Maar eerlijk is eerlijk: Wat een prachtige stad is dit. Toch zeker een van de mooiste die ik ooit heb gezien. Geen wonder dat het in het verleden mensen als Goethe, Beethoven, Casanova en Karl Marx hier vaak te vinden waren. En tijdens het jaarlijkse filmfestival heb je grote kans om Robert Redford of Sharon Stone tegen te komen. Helaas zijn er vandaag niet meer dan een aantal marktkooplui te zien die hun spullen aan de toerist proberen te slijten. (ik heb trouwens niets gekocht!!)
Ik wil mijn geld spenderen op het terras van het beroemdste hotel in de stad: Het Grandhotel Pupp dat schitterend gelegen is in een bocht van de rivier de Tepla. In de tuin staat een levensecht standbeeld van Beethoven die dit kuuroord vaak bezocht. Maar laat ik nou toch nog te vroeg zijn, het terras is nog niet eens geopend. Dus gaat dit mijn neus voorbij maar houd ik wel nog wat geld op zak… Dat ik dan wel weer direct uitgeef aan de bergkabelbaan die naast het hotel naar het erboven gelegen uitzicht punt Rozhledna Diana loopt? Rijdt? Slingert? Baloe vindt het allemaal prima en gaat met zijn kop op de poten rustig in de cabine liggen terwijl wij naar boven zoeven. Is het de moeite waard om hier naartoe te gaan? Mwah, een restaurantje, een mini dierentuin (je moet toch wat op een uitzicht punt) en een toren die je nog eens gratis mag beklimmen. De lift is verboden voor honden maar die 150 treden kunnen we samen nog wel aan. Van daaruit heb je een schitterend uitzicht over de in het dal gelegen stad. (en er ligt ook nog eens een cache) En naar beneden? Geen hond die het ziet (Baloe natuurlijk wel) maar we nemen toch maar stiekem snel de lift…
Als we weer met de kabelbaan beneden komen is het terras van hotel Pupp volgestroomd met oude mensjes. Een buslading vol, inclusief een vlot babbelende reisgids. Dus daar ga ik maar niet tussen zitten. Jammer, ik had er graag mijn geld uitgegeven
Dat doe ik dan maar in een wat minder ‘sjieke’ buurt. Hoewel je in deze stad nergens van niet ’sjiek’ kunt spreken, de pracht en praal druipt er overal van af. Maar overal zijn de mensen ontzettend vriendelijk en behulpzaam.
Na de lunch/diner op het terras slenteren Baloe en ik weer terug naar het busje. De vele trappen worden door mij nog best aktief genomen, dankzij het heilzame water, maar Baloe moet ik meetrekken. Die gaat languit op de vloer terwijl ik koers zet naar mijn plekje voor de nacht. Een half uurtje verderop in het dorpje Klasterec nad Ohri, aan de rivier de Eger, omgeven door bergen en in een prachtig park. Rust….

Route: Loket – Karlovy Vary – Klasterec nad Ohri
Gereden kilometers: 54
Coördinaten slaapplek: N 050. 22,776’ O 013.10,310’

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis