Dag 19

De Duitser die gisteravond met zijn neus op een afstand van 2 meter tegen de zijkant van mijn busje parkeerde, is vanmorgen vroeg ook alweer vertrokken. Zoveel plek en dan zo kort op de ander parkeren. Riet, hoe noemde je dat verschijnsel ook alweer?

Na mijn ontbijt eerst een van de belangrijkste huishoudelijke taken: het legen van de porta potti en aansluitend boodschappen bij de dichtstbijzijnde Lidl. Je hoeft het maar gedaan te hebben....

En dan is het nog maar een klein eindje rijden naar de Dune du Pyla, het hoogste duin van Europa, te weten 103,6 meter. En met een breedte van ruim 600 meter is het een hele een hele toer eer je beneden aan het strand bent. Ik heb geluk, ik vind nog een klein plaatsje voor mijn bus, meteen aan het begin van een flinke trap die op het strand uitkomt. Het bordje ‘verboden voor honden’ veins ik gewoon niet te zien want om nu door die 55 miljoen kubieke meter zand te batteren om uiteindelijk bij de zee uit te komen, daar heb ik effe geen zin in. De weinige mensen die dat wel doen zijn stipjes op het hoge duin. Baloe is al van jongs af aan gek op zand en hij kan zijn lol hier dus op, rent af en aan tegen het duin om vervolgens het water in te gaan waar hij ook net zo snel weer uitrent wanneer er een hoge golf aankomt. De labcache die er ligt laat ik voor wat het is, ook daar moet ik het duin voor omhoog klimmen en ik wil mijn krachten sparen voor Erg Chebbi in Marokko. In de hoop dat ik sepia kan vinden voor mijn schildpadden heb ik een flinke zak bij me, maar al wat er te vinden is zijn wat grote kwallen. Er komen vast nog genoeg stranden waar de sepia wél voor het oprapen ligt.

Ruim 2,5 uur later komen we allebei moe en ik bezweet, terug bij het busje, de flinke trap bergop kost ons het laatste beetje energie. En dan hebben we alleen nog maar lángs het strand gewandeld, laat staan als we het duin hadden beklommen.

En dan volgt een prachtige route door dit mooie departement: Les landes. Heuvelachtig, bosrijk, wat sjiekere dorpjes met af en toe een glimp op de Golf van Biskaje. Stranden genoeg maar mijn einddoel vandaag is de plek waar we al eerder zijn geweest: Vieille-Saint-Girons. Midden in het dorp naast de watertoren is een mooie plek voor het busje, lekker rustig, vlak bij het strand en op loopafstand van een kleine supermarkt waar morgen vast weer vers stokbrood te koop is….

Route: Le Teich – Pyla sur Mer – Biscarosse – Parentis en Born – Saint Paul en Born – Mezos - Vieille
Gereden kilometers: 123
Coördinaten slaapplek: N 043.54,904’ W 001.18,301

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis