Dag 66

Blaffende honden die om 3 uur ‘s nachts hun baasje Katja begroeten. Zij is van gistermorgen 9 uur onderweg geweest vanwege haar ambulance-dienst. Net een half uur daarvoor ben ik buiten wezen kijken of haar auto er al staat, maar die is er nog niet. Dat had ik kunnen weten omdat we de lampen in de huiskamer hebben laten branden toen we om half 10 naar bed gingen en die om half 3 nog steeds aan zijn.
Wát een lange dag en nacht voor haar want uitslapen is er niet bij. Rond half 9 is ze alweer onderweg naar de stad om vers brood te halen voor ons en haar werknemers om na het ontbijt weer met mij op weg te gaan om naar de auto te kijken. Die staat met draaiende motor op de brug zodat de monteurs kunnen kijken of alles naar behoren functioneert en of er geen olie uit lekt. We kunnen over een half uur, nadat we boodschappen hebben gedaan en geld hebben gepind, terugkomen om een proefrit te maken. En dan zit ik eindelijk na 5 dagen weer in mijn eigen auto, een beetje onwennig met de monteur naast me en Katja hangend tussen ons in. De auto snort als een jonge kat, hij doet het weer, maar wat heb ik er een slecht gevoel bij gehad…

De baas zit er wat glunderend bij als we terugkomen van het ritje. Pen en papier in zijn hand om de kosten te berekenen. Katja bekijkt de factuur en probeert er nog wat van af te pingelen. Intussen vertelt de baas wat hij allemaal niet heeft berekend: De kosten van het avondwerk, het zondag-werk en het ophalen van het materiaal in Nador dat toch een flink eind er vandaan ligt. En uiteindelijk betaal ik 562 euro en geef ik de 2 monteurs nog ieder 20 euro in hun hand waar ze nog net geen buiging voor maken. Een totaal gereviseerde motor maar wat er nu precies aan de hand is geweest, geen idee. Het wordt in het Arabisch tegen Katja vertelt die dat weer in het Duits aan mij moet proberen te vertalen. Het is te technisch om te volgen, maar dat de motor er helemaal heeft uitgelegen daar ben ik getuige van geweest en dat vertellen ook de foto’s.
Een half uur later staat eindelijk ook mijn busje bij Katja in de tuin, maar tijdens het ritje naar haar huis heb ik toch een wat vreemd zoemerig geluid gehoord wanneer ik in de 1 of de 2 rijd dat over gaat wanneer ik harder rijd en schakel naar de 3,4 of 5. Pfff, ik word er weer nerveus van. Die lieve Katja belooft om na de late lunch, er staat weer een flinke tajine op tafel, en de boel in de campers te hebben opgeruimd toch weer richting garage te gaan om nog eens met de monteur te gaan rijden. Haar ogen staan rood van vermoeidheid, ze heeft inmiddels haar auto weer in de stad omgeruild voor de ambulance die nu bij haar voor de deur staat, haar dienst is om 2 uur vanmiddag weer begonnen.

Om 4 uur staan we weer bij de garage voor de deur, de monteur stapt in maar zegt na een kort ritje dat het geluid niets te betekenen heeft, de auto moet gewoon even flink wat kilometers en snelheid maken. Als ik het niet vertrouw kan ik hen altijd bellen, tenminste Katja, want die moet dan vertalen….
En dan wordt het écht tijd om afscheid te nemen van de vrouw die ons zo goed heeft geholpen, wat zou ik zonder haar hebben gedaan, haar meer dan goede zorgen, haar hartelijkheid en steeds weer opbeurende woorden. Mijn waterlanders vloeien rijkelijk en dan wordt ook Baloe die al in de auto zit nog eens flink geknuffeld en gekust. Baloe, die het voelde toen zij er gisteren even doorheen zat en tegen haar aan bleef hangen. Meer dan duizendmaal dank Katja….
En dan zijn alleen Marietta en ik nog over, wij 2 gaan samen met Baloe en Ginny onze reis door Marokko voortzetten. Myriam is al verder getrokken, op weg naar de woestijn.

Ondanks de ellende met het busje hebben Marietta en ik op zijn tijd toch fijn kunnen ontspannen bij Katja: wat lezen, wandelen, in de zon zitten, douchen, wassen, heerlijk verwend met thee, gebak en etentjes. Dankbaar dat ik ook deze dagen niet alleen ben geweest en dat ik mijn emoties heerlijk in het Nederlands kon delen…

Route: Kariat Arkmane - Saïdïa
Gereden kilometers: 102
Coördinaten slaapplek: N 035.06,540’ W 002.17,898

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis