Zondag 4 september 2022

Gisteravond: Ik heb net het reisverslag online gezet wanneer de plek waar ik dacht een rustige nacht te gaan hebben, opeens volstroomt met allerlei pluimage (wat een mooi woord he). Een paar kleine campers waaruit kinderen, honden en een paar volwassenen klimmen. De voetballen komen tevoorschijn en het vuurkamp wordt opgestookt. De lucht wordt blauw van de rook. Wegwezen. Het enige alternatief op dit tijdstip is de scheve plek waar ik vanmiddag heb geparkeerd. Het moet dan maar zo. Zo bomvol als dat het vanmiddag was, nu is er geen auto meer te bekennen. De oprijblokken die bestemd zijn voor het geval van niet ergens waterpas te kunnen staan, blijven werkeloos achter in de auto liggen. Ooit heb ik geprobeerd om er op te rijden maar het resultaat was een bijna opgeblazen motor. (tikkeltje overdreven, maar toch!) Dus slaap ik vannacht scheef, rol wat vaker dan me lief is naar beneden en hijs mezelf dan weer terug de matras op…(ik hoor iemand al denken….)
Mijn buikpijn en …. Is over (lief dat jullie informeren) maar nu heb ik Baloe aangestoken, of kan dat niet? In ieder geval spuit het bij hem eruit en aangezien hij deze week flink rekening heeft gehouden met mij toen ik niet in orde was, is het nu mijn beurt.
Dus kalm aan vandaag, het enige dat ik wil doen is een ritje naar Práchen, een kijkje nemen bij de Panská skála. Deze vulkanische basaltformatie ligt aan een klein meertje dat is gevuld met regenwater. De vijf – tot zeszijdige kolommen die verticaal en diagonaal gerangschikt zijn zien eruit als de pijpen van een orgel. Hier werden de legendarische scenes uit het sprookje The Proud Princess gefilmd. Het gebied is gratis toegankelijk, een flink stuk kleiner dan de rotsen van Tisa gisteren maar net zo mooi. Al zou ik het wel overslaan wanneer ik nog eens hier in de buurt op vakantie was. Maar goed genoeg voor een kleine, korte wandeling. Op de betaalde parkeerplaats is ook een infocentrum en het vriendelijke meisje geeft me in heel goed Engels antwoord op alle vragen. Op mijn vraag of ik op het toilet de kanister met water mag vullen neemt zij het ding resoluut uit mijn handen en loopt ermee naar het keukentje. “Dat gaat sneller” zegt ze lachend. Morgen wil ik eigenlijk naar Hrensko, een van de hoogtepunten uit mijn reisgids. Het meisje gaat meteen voor me op zoek op internet en vertelt dan dat de weg ernaartoe nog steeds is afgesloten door de vele branden die hier een aantal weken geleden hebben gewoed. Ook de boottochten door de vele kloven zijn gecanceld. Zo jammer, want ik had me hier echt heel erg op verheugd. Maar ze komt meteen met een alternatief op de proppen, ik krijg een kaart in mijn handen geduwd en enthousiast vertelt ze verder over dit mooie gebied.
Dat is voor morgen dan, Baloe krijgt 1 dag om aan te sterken, dan moet het over zijn. Ik had tenslotte ook maar 1 dag nodig….
Onderweg wip ik nog even binnen bij de Tesco, dit keer eens geen Lidl Van de prijzen van de boodschappen ben ik nog elke keer ondersteboven. Zo verschrikkelijk goedkoop vind je het in Nederland niet. Ik heb een zak vol voor nog geen 5 euro. Ham, joghurt, broodjes, toetjes, wat lekkers voor Baloe en voor mij voor bij de koffie. En dan ben ik ook nog een paar dingen vergeten nu…
En wat me ook onderweg opvalt zijn de veelal Duitse winkels: Billa, Kaufland, Globus en natuurlijk de Lidl…
Het is nog heel vroeg in de middag als ik op zoek ga naar een plekje voor de nacht. (voor Baloe heb ik dat wel over) En dat vind ik op een dik kwartier rijden van Panska Skala.
De rest van de dag brengen we luierend door op deze prachtige plek, omringd door groene heuvels en wat bergen in de verte. Af en toe komen er wat wandelaars voorbij met een paar honden en krijgt Baloe een opleving. Dus zo erg zal het wel niet zijn….

Route: Tisa – Decin – Kamenicky Selov - Kunratice
Gereden kilometers: 51
Coördinaten slaapplek: N 050.49,004 O 014.26,150

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis