Dag 96

Het is tijd om gedag te zeggen tegen Rinus en Greet. Zij gaan Cartagena bezoeken en ik rijd een stukje naar het Noorden richting Torrevieja. Bij mij vloeien de tranen, ik kan zo slecht tegen afscheid nemen en dan ook nog eens van hen die me zo hebben bijgestaan en waar ik zoveel hulp en gezelligheid van heb gehad. Fijne gesprekken met Greet en handyman Rinus die nog voordat ik weg rijd ziet dat mijn tuinstoel bijna uit elkaar valt en snel de bouten nog even vast draait. Wie weet wat er was gebeurd als ik er de volgende keer in zou gaan zitten… Tot ziens in Apeldoorn of wellicht in Landgraaf of…..?

Ik ga naar het gezondste plekje van Europa, tenminste dat is wat de World Health Organisation iedereen wil wijsmaken: de zoutmeren van Torrevieja en La Mata dat wordt omgeven door een natuurreservaat. Het Salina de la Mata en het Salina de Torrevieja zijn de twee grootste zoutmeren van Europa die zich op korte afstand van elkaar bevinden. Ik ga eerst naar het zoutmeer van La Mata omdat daar een fijne vrije camperplek bij ligt , lekker rustig naast de begraafplaats. Er staan in tegenstelling tot eerdere
berichten nu niet meer dan 9 campers, Baloe kan er in de schaduw onder de bomen en ik kan verkassen naar óf zon óf schaduw. En op de begraafplaats kan ik ook nog eens mijn water bijvullen, maar dat weten er meerdere, het is een heen en weer geloop naar de kraan.

De plek ligt aan een groot park en via een korte wandeling kom je bij het grote zoutmeer waar in de verte tientallen flamingo’s staan. Maar daar hebben we de laatste dagen genoeg van gezien en nog veel dichterbij ook. Vanuit de hoge uitkijktoren heb je een schitterend uitzicht over het hele meer dat tegenwoordig dient als verwarmingstank voor het Salina de Torrevieja dat een van de grootste zoutexploitaties van Spanje produceert met jaarlijks meer dan 600.000 ton zout! Op enkele plekken in dat meer waarvan het water rose kleurt mag je zwemmen, oftewel drijven, misschien dat ik dat morgen maar eens ga uitproberen….

Om een uur of 3 krijg ik een apje van Greet: “Het is veel te druk in Cartagena, hoe is het bij jou , dan komen we daarheen, als je ons tenminste nog niet zat bent”. Dat is dus een heel kort afscheid geweest en een uurtje later draaien ze het terrein op waar ik net weer ben verkast. Het plekje onder de bomen waar het vanmorgen voor Baloe nog zo heerlijk was, is nu een koude winderige plek geworden waar het zand aan alle kanten omheen waait. Honderd meter verder aan de achterkant van de begraafplaats kan mijn busje nog in de volle zon staan en die van hun kan ernaast. Baloe ziet hun camper al van verre aankomen, herkent ze meteen en vliegt nog net niet door de deur naar binnen als Rinus hem opendoet. Hun hond Milos en Baloe kijken niet eens naar elkaar, hondentaal, daar kunnen wij mensen nog iets van leren. Hoe anders is de begroeting tussen ons drietjes: hartelijk en gezellig, dat afscheid heeft niet lang geduurd.’ We genieten nog tot een uur of 6 van de laatste zonnestralen en als toegift kan ik dadelijk ook nog eens heerlijk tv kijken op hun WIFI….

Route: Los Urrutias – Torrevieja – La Mata
Gereden kilometers: 57
Coördinaten slaapplek: N 038.01,218’ W 000.39.882

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis