Dag 38

Mijn was hangt al vroeg aan de lijn, het zonnetje schijnt en ik kan heerlijk buiten ontbijten. Mijn Duitse buren met hun megacamper laten zich niet zien. Die zitten de hele dag binnen met hun hond, het lijkt wel alsof ze wereldvreemd zijn. Volgens de andere Nederlanders die hier ook al weken (buiten) zitten, gaat dat al zo lang als dat ze hier op de camperplaats zijn. Ongelooflijk, maar zo heeft ieder zijn meug.

Zoals beloofd komt Frans, de Brabander, na het ontbijt kijken waar de lekkage vandaan komt. In een van de bovenste kastjes ontdekte ik deze week een natte plek. Het blijkt dat een van de vele popnagels waarmee de luifel vastzit er los bij hangt, door dat gaatje is wellicht wat regen naar binnen gekomen. Hij haalt zijn gereedschapskist erbij en kit snel de omgeving rond de plek dicht. De man van het andere Nederlandse stel komt erbij om er een nieuwe popnagel in te jatsen maar dat lukt niet meer, het gat is te groot geworden . Een dikke schroef doet wonderen en klaar is Kees, oftewel Frans en Rinus.
Ik heb nog 4 gebakjes over die ik gisteren bij de Lidl heb gekocht, (Taina, ik weet niet meer hoe ze heten!) en als beloning nodig ik hen uit voor de koffie. Maar bij mijn kleine busje gaat dat wat moeilijk dus verkassen we met zijn viertjes naar de grote camper van het Nederlandse stel, Greet en Rinus, een hondentrimster en een ‘oud’ politieman.

Het wordt een dag van kletsen, wandelen met Greet en haar hond en nog eens kletsen. En tussendoor het weer in de gaten houden omdat mijn was buiten hangt te drogen en het er alle schijn van heeft dat het gaat regenen. Maar gelukkig komt het zover niet en tegen 4 uur, nadat ik nog een wandeling heb gemaakt met Frans en zijn jonge Mechelse herder Anjo, kan ik hem redelijk droog binnen halen.

Baloe voelt zich tijdens de wandeling met de puberende Mechelse herder ook weer even jong. Hij rent, daagt uit, springt en weet niet hoe gek hij moet doen. Totdat de oude, veel te dikke zwarte labrador van de camperplaats een beetje te dicht in de buurt komt van het teefje en daarop een flinke snauw moet incasseren. Ik krijg even een flashback van 4,5 week geleden…..

Wat kun je het druk hebben op zo’n camperplaats maar beter zo dan zoals mijn Duitse buren want die zijn alleen even uit de camper gekomen om hun hond een snel plasje te laten doen. Maar morgen, morgen ga ik toch echt weer vertrekken, 2 nachten is lang zat. Morgen wachten vast weer andere avonturen, al lonkt het wel om tot Kerstmis hier te blijven want dat belooft hier heel veel goeds…..

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis