Dag 12

Ik heb op Maps een nieuw plekje ontdekt, niet in Oostenrijk, maar hier in Italië. Een minuut of 20 rijden vanaf Camporosso liggen 2 meren onder elkaar: de meren Van Fusine. Voor 15 euro mag je er de hele dag staan en ook nog eens de nacht doorbrengen en omdat we allebei wel toe zijn aan wat verkoeling besluit ik om nog niet de grens naar Oostenrijk over te gaan maar lekker een dag aan het water vertoeven. Een kilometer voor de meren staat een ‘tolhuisje’ waar een vriendelijke juf me nog wel even de voorwaarden uitlegt. Voor iedere camper die er nu vandaan komt wordt een nieuwe binnen gelaten en voor 8 uur in de morgen moet je de plek hebben verlaten. Het is nu vijf voor 8 en er komen me al 4 campers tegemoet waarna ik door kan rijden. Bij het eerste meer staat een restaurant waar je met de camper niet mag parkeren maar bij het tweede meer is een hele grote parkeerplaats waar al veel bedrijvigheid is. Ik word naar de camperplaats geloodst waar helaas geen zicht op het meer is maar met een heel grote weide achter me en meteen aan de bosrand.

Op de weide naast de grote parkeerplaats wordt een heel groot podium gebouwd met daar omheen wat kraampjes. Zoals ik later op internet lees wordt hier zaterdag een groot concert gegeven door een bekende Britse band nl. Morcheeba die triphop, popmuziek en rhytm-and-blues muziek combineert. Maar vanavond is het blijkbaar ook al feest, er wordt een hardloopwedstrijd gehouden. Het podium naast het restaurant waar de muziekband gaat optreden is in de loop van de middag al opgebouwd. Blijf ik of vertrek ik, daar heb ik wel nog mijn twijfels over of laat ik het maar over me heen komen?

Zodra ik me heb geïnstalleerd en voordat het drukker en nog warmer wordt besluit ik om eerst maar eens het rondje rond de 2 meren te maken, het lijkt me niet écht ver maar daar kom ik al snel van terug. Ik hád het ook kunnen weten, want waar heb ik deze vakantie nog eens een gewone wandeling kunnen maken? Het eerste stukje van het pad gaat nog redelijk maar daarna gaat het kronkelig en over boomstronken bergop en bergaf. Bij het tweede meer moet een cache liggen maar mijn eerste gedachte is: Laat die maar lekker liggen en ik besluit om alleen het rondje om het eerste meer af te maken. Maar dat zit me toch niet lekker en na een blik op het tweede meer dat in de verte ligt lijkt het alsof daaromheen een verhard pad loopt dat gewoon recht is. En dat blijkt ook zo te zijn, wat een verademing is dat! Voor Baloe ook lekker om hier even te kunnen zwemmen en om wat te drinken. Maar ik heb te vroeg gejuichd want na het restaurant en het kleine barretje gaat het verharde pad weer over in een bospad zoals ik dat heb gehad rond het eerste meer. Zuchtend en steunend, want waar ben ik alweer aan begonnen, moet ik ook nog eens 250 meter verder bergop om bij de cache te komen, die ik dan wél weer vlug vindt.

Wat in het begin een kleine wandeling leek te zijn blijkt een bijna 3 uur durende vermoeiende klauterpartij te zijn geworden en bekaf en bezweet komen we eindelijk bij het busje aan waar Baloe meteen onder duikt en ik probeer om een plekje schaduw te vinden. Van het restaurantje dat 50 meter verder ligt heb ik de vrije WIFi en kan ik lekker de series kijken die ik thuis al heb in geprogrammeerd.

Voor Baloe kan de dag niet meer stuk, het meer heeft een grote aantrekkingskracht op hem, hij vindt het er heerlijk . Ik hoef het woord ‘zwemmen’ maar te noemen of hij ligt al in het water. De stok die ik erin gooi haalt hij eruit door met zijn kop helemaal onder water te gaan… Goed dat ik weet dat hij dat durft, op de spellendag van de Happy Hovi dag kun je veel punten behalen door je hond balletjes uit een teil met water te laten pakken. Maar dat durft die schijtluis dan weer niet en moet ik het hem voordoen😊

Inmiddels gaat hier de hardloopwedstrijd van start ,uit de muziekboxen naast het restaurant klinkt keiharde muziek. Jong en oud staat in de startblokken om aan de bergloop van 1 tot 6 kilometer te beginnen. Naast me staat een Oostenrijkse wiens zoontje van 8 een fanatiek renner is. Hij mag aan de run van 1 kilometer deelnemen en als het startschot klinkt gaat hij er fanatiek vandoor. Moeder kijkt hem vol trots na , zijn vader staat boven aan de finish om later weer met het jong naar beneden te lopen waar de prijsuitreiking plaats vindt. Vol zelfvertrouwen zegt ie dat ie zeker bij de eerste 5 hoort. Waar hij geëindigd is weet ik niet want ten tijde dat ik dit schrijf is de prijsuitreiking nog niet begonnen.

Morgen ga ik Italië dan écht verlaten. Van de Oostenrijkse heb ik nog wat tips gekregen, de Grossglocknerstrasse moet geweldig zijn om te rijden maar als ik denk aan de vele haarspeldbochten die ook deze weg heeft, moet ik toch verstek laten gaan….

Ps. Ik hoor net dat het kind 2de is geworden!!

Route: Camporosso – Tarvisio – Fusine in Valromana- Lago di Fusine
Gereden kilometers: 190378-190397=19 km
Coördinaten slaapplek: N 046.28,354 O 013.40,239

Geschreven door Carry.gaat.weer.op.reis