Ik weet nog niet echt wat ik ervan moet denken, maar het kijkt erop dat we volwassen beginnen te worden..😰 Zoals eigenlijk tot nu toe elke andere dag zijn we ook vandaag weer op tijd opgestaan, nadat we op tijd zijn gaan slapen gisteren. Het scheelt een hele hoop dat er in Sri Lanka niet zoveel feestjes zijn en dat het laagseizoen is nu, waardoor er nog geen alcohol in het spel is geweest en wij blijkbaar erg verstandig functioneren zonder. Het is maar goed dat we een feestje op de planning hebben staan een dag nadat we terug zijn uit Sri Lanka, want ik wil niet nu al naar het bejaardentehuis hoeven verhuizen 😊.

We hebben een goede nachtrust gehad en dus was het tijd voor dag 6. Vandaag was het plan om in de ochtend Mirna wat te laten rondrijden in het dorp waar we waren, zodat ze nog wat kan oefenen voor on the road. Mirna denkt allemaal dat ze niet goed kan rijden, maar heeft vandaag zeker het tegendeel bewezen! De rest van de dag was het tijd voor tannings van onze huidjes en weer door met de roadtrip door Sri Lanka heen.

Rond 8uur zaten we in de tuktuk, op weg naar het dorp om een ontbijtje te scoren. Mirna zat aan het stuur en al snel bleek dat haar angst om te rijden totaal misplaatst was; het ging kei goed! Bovendien bleek al snel dat het ook nog eens een stuk voordeliger was als Mirna zou rijden want, in tegenstelling tot mij, hield Mirna zich wel netjes aan de snelheidslimiet van 40km/uur.

De weg naar het dorp was prachtig en precies zoals we het ons hadden voorgesteld om te rijden in een tuktuk door Sri Lanka. Waar wij in Nederland een denneboompje of weet ik veel wat voor saaie bomen mensen vaak in de tuin hebben staan, hebben ze hier lekker bananenbomen en palmbomen in de tuin staan. Ook is het verder heel normaal om de was op te hangen in de voortuin.

Een half uurtje later waren we heelhuids aangekomen in het dorp. Het doel was een ontbijtje scoren, maar dit bleek nog niet zo makkelijk op de vroege maandagmorgen. We kwamen langs een Italiaans koffietentje en bedachten ons dat we wel zin hadden in een goede ijskoffie. Eigenlijk durf je niet zoveel te verwachten van de koffie in Azië; maar in dit koffietentje was de koffie echt super lekker! In combinatie met een sigaret zaten wij lekker te genieten op de “rooftop” van dit tentje. Ondertussen waren we een zware oefening aan het doen voor onze duimspieren, alvast wat informatie opzoeken over het paradijs waar we onze vakantie af gaan sluiten: de Malediven 😍. Wat hebben we het toch zwaar in dit leven..

Nadat we onze ijskoffie ophadden zijn we op zoek gegaan naar een restaurantje om onze hongerige buikjes tevreden te houden. Restaurants waren er genoeg en alhoewel ze allemaal open leken, waren ze dus allemaal gewoon dicht. Weliswaar kon je gewoon naar binnen lopen, leek er ook gewoon “personeel” aanwezig te zijn maar werd ons steeds verteld dat ze nu niet open zijn. Aangezien we toch voedsel nodig hadden hebben we wat banaantjes weten te scoren in een fruit- en groente winkeltje en hebben we in een ander winkeltje wat hartige dingetjes kunnen scoren.

We zijn terug gereden naar ons resort, hebben daar onze tas maar weer een ingepakt en hebben onze kontjes verplaatst naar het zwembad. In de middag zouden we weer een lange rit gaan maken in de tuktuk richting Arugam Bay en dus was het nu eerst tijd voor ontspanning. Lekker een beetje bijbruinen, eten van ons ingeslagen voedsel en afkoelen in het zwembad water, zoals je je een vakantie voor zou stellen. Mirna had daarbij weer de vermoeiende taak om sigaretten te schieten met de tabak en filterhulzen meegenomen uit Nederland. De mannen van het hotel hadden dit blijkbaar nog nooit gezien en waren compleet onder de indruk van hoe dit in zijn werk ging. Lief als Mirna is heeft ze even een demonstratie gegeven, jaja dames en heren; in bikini nog wel, en kregen de mannen een zelfgemaakt sigaretje van haar.

We hebben nog even genoten van ons hotel, de tuktuk weer volgeladen met al onze stuff en zijn gaan rijden naar richting de next destination: Arugam Bay. Het zou zo’n 280km rijden zijn en dus hadden we bedacht dit in 2 dagen te doen, aangezien je officieel met de tuktuk natuurlijk maar 40km/uur mag rijden en dat niet eens overal mogelijk is door de drukte op de weg. Het eerste stuk heeft Mirna gereden en zat ik lekker achter in de tuktuk te chille. Muziekje erbij, peukje erbij en de mooiste uitzichten onderweg: prima te doen dus!

Na iets meer dan een uurtje rijden zijn we even een hapje gaan eten bij een restaurantje onderweg. Zoals we nu al veel hebben gemerkt zijn de reclameborden die ze neerzetten meer voor de sier dan dat ze nou daadwerkelijk aangeven wat er allemaal te eten is bij het restaurant. Vaak staat er van alles op het menu of op zo’n reclame bord, maar hebben ze maar de helft. En zo was de keuze dus makkelijk gemaakt, simpel maar lekker: fried rice. We hebben onze buikjes weer volgegeten en zijn vervolgens verder gereden.

Ongeveer 3 uurtjes later, heel wat meezingen met de muziek, mooie uitzichten hebben en door drukke steden heen rijden zijn we gestrand in Kalkudah. Bij het binnenrijden van deze plaats merkten we al snel dat het een plek was waar veel moslims zich hadden gevestigd. Niks mis mee natuurlijk, echter voelde het voor ons wel alsof we zowat naakt waren vergeleken met hun. Hadden wij even geluk dat na 5 minuten de stroom uitviel in de hele streek, hoefden we ons niet zo te schamen voor onze blote benen, armen en lange losse haren 😋.

Mirna had een hotel opgezocht online en dus zijn we daar heen gereden. Op goed vertrouwen en met een lampje op batterijen hebben we daar een kamer gehuurd voor een zacht prijsje. We hoefden er bovendien alleen maar even de nacht door te brengen, zodat we de volgende dag vroeg weer verder konden gaan rijden. De enige eisen die er waren was een warme douche en geen bedbugs.

In het donker heb ik gedouched, aangezien er geen elektriciteit was het eerste uur toch maar een lauwe douche gepakt wat eigenlijk gewoon prima te doen was. Nadat Mirna had gedouched waren we eigenlijk te moe om nog echt iets te gaan doen, maar we hadden nog geen avondeten gegeten. Dan maar even een lange broek en een t-shirt aantrekken en snel nog even langs de super gaan om wat te eten te scoren, zodat we vervolgens lekker op tijd konden gaan slapen. Althans, dat dachten we dan..

We hebben een ontbijt-diner gehad; kwark met fruit en wat havermout. Honger hadden we niet echt en een beetje gezond eten kon er ook wel in dus het was voor die avond het perfecte avondeten. We hebben nog even een sigaretje gerookt en met de manager van het hotel zitten kletsen. Hierdoor kwamen we erachter dat we nogal illegaal bezig waren met de sigaretten die we bij hadden; blijkbaar is het in Sri Lanka niet toegestaan om andere sigaretten te roken dan de 2 merken die zij daar verkopen. Dit betekent dat als de politie je ziet met bijvoorbeeld een camel sigaret, je even €25 euro mag betalen. PER SIGARET. Als ze onze spullen dus zouden doorzoeken en zagen dat we beide een slof hadden, nou dan zouden we gewoon platzak zijn. Ieder nadeel heeft zn voordeel; zou wel betekenen dat ik geen geld meer zou hebben om terug naar Nederland te komen, dusja kan ik wel lekker verplicht in Sri Lanka blijven wonen.

Kapot als we waren lagen we voor 23uur al in bed. Wekkertje gezet op 7:15 en dus lekker op tijd slapen. Na ongeveer een half uur, terwijl ik net in dromenlandje aankwam, schoot Mirna omhoog omdat ze dacht iets te voelen in bed. Dit bleek niks te zijn, maar natuurlijk was mijn mind allang weer uitgegaan naar mijn grootste angst; bedbugs. Het inslapen daarna ging nogal moeizaam. Even later schoot ik ook omhoog omdat ik dacht iets te voelen en toch echt dacht dat er ik een bedbug in mn handen had. Het bleek niks te zijn, niet eens een beestje, maar om even mijn mindset te switchen en het ondertussen nogal warm had bedacht ik me om even een sigaretje te gaan roken en vervolgens weer in alle rust te gaan slapen.

Ik had mijn sigaretje net op en me ingesteld op een alsnog goede nachtrust. Toen ik naar binnen wilde lopen kwam er ineens een mega kever op me afgevlogen die me meteen weer deed herinneren aan mijn andere grote angst; kakkerlakken en alles wat daarop lijkt. Zo heb ik even alles bij elkaar gegild en ben ik de kamer op komen rennen, waardoor arme Mirna alweer voor de 2e keer half wakker schrok door mij. De tranen stonden in mijn ogen, een angstplasje gedaan en maar weer terug in bed gaan liggen, “veilig” onder de klamboe.

We hebben nog even liggen kletsen en grapjes liggen maken over deze verschrikkelijke angsten en zijn uiteindelijk toch heerlijk in slaap gevallen.

Geschreven door Myfirstbackpackadventure