Rond 5uur waren we afgelopen in Nha Thrang. We zouden eigenlijk om 6uur aankomen en een uurtje later de bus naar Mui Ne pakken.

Nha Thrang schijnt een mooie plaats te zijn, alleen de sfeer die er hangt zou dan weer erg vervelend zijn: veel asociale Russen, de mensen die er werken/wonen niet vriendelijk en de verkopers zouden nog opdringeriger zijn dan elders. Dit is de reden dat we ervoor gekozen hebben niet in Nha Trang te verblijven, maar nu we toch 2 uurtjes hadden konden we net zo goed zelf even een kijkje gaan nemen.

Met onze gare hoofden zijn we op zoek gegaan naar onze grote liefde; eten. Jammer genoeg was er nog niks open zo vroeg en dus zijn we even naar het strand gelopen en hebben we daar even gezeten.

Het strand en de zee waren prachtig! En gek genoeg al super druk. Rond 05.30 in de ochtend waren er al veel mensen aan het zwemmen en ochtendgymnastiek aan het doen, vooral Vietnamezen. We hebben lekker even aan het strand gezeten met een sigaretje en genoten van het mooie uitzicht op de zee.

Vervolgens zijn we weer gaan lopen omdat onze buikjes nu toch echt wel voedsel nodig hadden. Tegen over het hotel waar onze bus zou komen zat een restaurantje wat gelukkig net open was en dus zijn we daar een ontbijtje gaan eten. Hierna hebben we nog even moeten wachten en daar kwam onze volgende bus naar Mui Ne alweer aan.

Rond 12.00 zijn we aangekomen in Mui Ne. Bij het binnenrijden zat ik mijn ogen al uit te kijken: prachtige zandduinen en heel veel strand waar geen mens op te zien is. Dat beloofd veel goeds, dachten we!

Natuurlijk is het eerste wat we weer gedaan hebben een hapje eten. We hadden beide rijst besteld die niet te vreten bleek te zijn. Ik ben niet kieskeurig en ik zeik eigenlijk bijna nooit over het eten, maar droge rijst met 3 stukjes groente en 2 stukjes ei... alsof we in een Aziatische gevangenis verblijven terwijl we ons verjaardagsmaal zitten te eten. 😒

Na deze tegengevallen lunch hebben we een taxi gepakt naar ons hotel. Hier werden we vriendelijk ontvangen door de eigenaar. We moesten nog even wachten voordat we de kamer op konden, maar dat was helemaal geen probleem. Ze hadden namelijk puppy's rondlopen in de tuin die net zo groot waren als je hand😍 super cute dus daar konden wij ons wel even mee vermaken.

Een half uurtje later konden we de kamer op waar we ons snel genoeg hadden omgekleed en met volle verwachtingen naar het strand zijn gelopen. Het dichtstbijzijnde strand zou, volgens recensies op internet, het mooiste strand zijn van Mui Ne. Toen we het strand opliepen kwam er al een indringend geur van vis en afval mijn neus binnen. We zagen overal vissersbootjes en afval op dat stuk strand liggen en besloten dus een stukje verder te lopen. Daar werd het niet veel beter, de dode vissen lagen overal op het strand en ook het afval bleef aanwezig. Ik weet niet of die mensen van die recensie stront in hun ogen hadden, maar dat dit het mooiste strand van Mui Ne zou zijn kon ik niet geloven! Bovendien was er ook geen mens op het strand te zien, daar zouden de alarmbellen eigenlijk al moesten zijn gaan rinkelen bij ons.. maar nee.

Na een heel stuk te hebben gelopen zijn we dan eindelijk maar ergens gaan zitten op een opzich schoon stuk strand. Het zeewater was warm en dus totaal niet verkoelend. Wel leuk was dat we een zeester gespot hadden, iets wat we beide nog nooit levend in real life hadden gezien.

Het was tijd om weer eens lekker te gaan zonnen. Beetje ingesmeerd en hupsakee, op de handdoek gaan liggen en de zon het werk laten doen. Ineens merkte Mirna dat er een klein vliegje op haar zat en nog een, en nog een... en ineens zat er een vliegje met een rood zakje aan zijn lichaam; toen ze erin kneep kwam er "vers" bloed uit. Meteen zijn we opgestaan en vroegen we ons af welk klein rotinsect ons nu weer zat leeg te zuigen.

Uit wanhoop zijn we maar naar een resort gelopen aan het strand waar we een koffietje hebben besteld en later wat te eten. Het resort bleek een super mooi zwembad te hebben en dus was ons plan om na ons eten een duik te doen in het zwembad. Natuurlijk moesten we even aftasten of dat wel zou lukken, aangezien je normaal altijd moet betalen als je geen hotelgast bent en gebruik wil maken van het zwembad.

We hadden heel onze tactiek al bedacht; even een drankje en een hapje doen, vervolgens met ons drankje aan het zwembad gaan zitten met een peuk en als er dan binnen 10 minuten niets gezegd zou worden konden we vast veilig het zwembad in. Ik had zelfs nog een praatje gemaakt met de medewerker bij het zwembad die, dacht ik, aan gaf dat we konden zwemmen tot 18.00uur. Primaaa, dacht ik! Kleren uit en lekker zwemmen! Echt net voordat ik erin wilde springen zei die zelfde zwembad medewerker dat we eerst moesten betalen. Dit bleek 12 euro te zijn en natuurlijk zijn wij arme backpackers niet bereid om dit te betalen.

We zaten nog even bij het zwembad en toen we merkten dat ook daar weer van die kleine stekende vliegjes zaten zijn we direct weggegaan. Mijn benen zaten ondertussen al helemaal onder met misschien wel 100 kleine rode vlekjes dus we zijn snel naar ons hotel gegaan.

Ondertussen hadden we wat informatie opgezocht over de kleine vliegjes, dit bleken sandflies te zijn en deze komen dus voor in Mui Ne. Super fijn, volgens internet zijn het soort parasieten en hoe meer je leest hoe gekker je wordt; ze zouden onder je huid kunnen zitten en je kan er een of andere enge ziekte van krijgen als zij deze meedragen. Waren we gvd toch maar gewoon naar Nah Thrang gegaan, van russen word je in ieder geval niet dodelijk ziek en gaan zeker niet op of onder je huid zitten.

We hebben even een douche gehad en zouden vervolgens een klein dutje gaan doen. Het plan was om wat te gaan koken, maar jammer genoeg was de markt al dicht en dus moesten we alweeeeeer uit eten, wat vervelend nou zeg..

Het kleine dutje werd per ongeluk een grotere dut en zo werden we na 21.00 wakker. Even later zijn we op de fiets gestapt om door de regen te fietsen op zoek naar iets eetbaars. Het zag er in de straat allemaal al best dood uit en toen het wat harder ging regenen mochten we even schuilen in de, eh ja wat was het.. overkapping? van een man. Na de grootste regen zijn we verder gefietst en kwamen we uiteindelijk bij een Vietnamees (schokkend he) restaurant uit.

We dachten eens even de culinaire weg in te slaan en voor het eerst krokodil te gaan eten. Lekker met wat frietjes en spinazie als bijgerechten. Maar jammer genoeg hadden ze geen krokodil meer, ook geen friet of rijst.. doen ze wel slim hier in Vietnam; gewoon je kaart vol zetten met van alles zodat er mensen op af komen omdat je een uitgebreid menu aanbied, maar bij navraag aangeven dat het op is.

Maar goed, uiteindelijk beide gefrituurde kippenpoot gegeten en een bordje spinazie, zodat we net zo sterk zouden worden als Popeye😌.

Na ons culinaire avondmaal zijn we weer op de fietsjes gestapt en terug gefietst naar het hotel. Hier kwamen we net op tijd aan, want toen we net op de kamer waren begon het buiten alweer te plenzen. We zijn lekker op tijd gaan slapen zodat we de volgende dag de rode zandduinen op tijd kunnen bekijken!

Geschreven door Myfirstbackpackadventure