Onze laatste uurtjes in DonDet waren aangebroken. Met lichte spierpijn van het kajakken zijn we opgestaan, hebben onze tassen gepakt en zijn gaan ontbijten bij het restaurant in de straat.

Na ons ontbijtje zijn we weer eens met haast richting de plek gelopen vanuit waar de ferry ons naar Nakansang zou varen. Natuurlijk liet de Ferry weer op zich wachten en dus hadden we nog wat tijd om even een sigaretje te roken en een flesje koud water te kopen. Na een kwartiertje mochten we op het bootje stappen, gelukkig een beter bootje dan de heenweg waarbij we onze tassen op een natte bodem moesten leggen.

Een kleine tien minuutjes varen en we kwamen weer aan op het vaste land in Nakasang. Vanuit hier hebben we de bus gepakt naar Pakse om door te reizen naar de volgende bestemming: Vientiane, de hoofdstad van Laos.

Alhoewel de verkoper van de buskaartjes had gezegd dat we een gewone bus zouden hebben, mochten we na een uurtje wachten instappen in een minivan. Op elkaar gepropt zaten we 3 uurtjes in de minivan, waarvan de airco langzaam maar zeker zijn werk begon te doen. Jammer genoeg snappen sommige mensen niet dat wanneer je de ramen open doet de airco totaal geen nut meer heeft en na een kwartiertje in slaap gevallen te zijn werd ik wakker van de warmte. Gelukkig had ik goed gezelschap achter me zitten en zijn we de uurtjes in een niet al te comfortabele reis doorgekomen.

Rond half 3 kwamen we aan in Pakse, waar we direct een bus naar Vientiane hebben geboekt. De bus was weliswaar een nachtbus en ondanks we getraumatiseerd zijn door de vorige nachtbus ervaring in Cambodja besloten we onze angst onder ogen te komen. Natuurlijk hebben we zo onze eisen gesteld en aangegeven dat we een plek willen zo ver weg mogelijk van het toilet. Op hoop van zegen dan maar dat onze backpacks dit keer niet overspoeld worden met urine ✌🏼.

Om 19uur zou de pick-up ons komen halen om naar het busstation te gaan en dus hadden we een aantal uurtjes om te besteden in Pakse. Het is een klein dorpje waar niet veel te doen is dus een aantal uurtjes hier was genoeg. Het enige wat we de hele dag hebben gedaan is dan ook onze favoriete dagelijkse hobby: eten en naar de supermarkt😅.

Rond 19uur zijn we terug gelopen naar de touroperator waar we de bus hadden geboekt en hebben we daar onze pizza zitten eten die we gekocht hadden. Ook hier weer werden we volgens Aziatische afspraken een half uur te laat opgehaald en zijn we gedropt op het busstation. Ofja, eigenlijk gewoon een benzine station waar af en toe een bus stopt om mensen op te pikken. Met twee andere backpackers hebben we hier weer een uurtje gewacht op de bus en de tijd gedood met sigaretten en praatjes.

En daar was het moment van de waarheid: de bus kwam aan en al onze vragen zouden beantwoord worden: hoe zijn de bedden in de bus? Liggen we dichtbij het toilet? Gaan we deze reis overleven?

De bedden waren op zich prima, wel smal aangezien je met zijn tweeën een bed deelden wat ongeveer net zo breed was als een eenpersoons bed. Maar ja he, alles beter dan een gewone stoel waarin je je 12 uur moet zien te vermaken. Ook de plekken waren prima, niet dichtbij het toilet, boven in de bus. Beetje jammer dat na een aantal uur de dikke regenbuien ervoor zorgde dat het begon te lekken en de druppels mij wakker hielden.

Na zo'n 11 uur reizen kwamen we aan in Vientiane en met 2 uur geslapen te hebben was ik helemaal kapot. We hebben samen met Hannah, het meisje dat we hadden leren kennen toen we zaten te wachten op de bus, een tuktuk gepakt naar het centrum om een geschikt hostel te vinden voor ons verblijf in de stad. Benieuwd wat Vientiane ons te bieden heeft!

Geschreven door Myfirstbackpackadventure