Vanmorgen om 6uur speelde m'n telefoon op z'n best de wekkergeluidjes af. Het was tijd om wakker te worden, een douche te nemen en onze laatste spulletjes bij elkaar te rapen. Met de 20kgs op onze rug zijn we een half uurtje later de 4 vermoeiende trappen naar beneden gelopen. We hebben onze backpacks beneden neer gezet en zijn snel een ontbijtje gaan halen.

Genietend van waarschijnlijk de laatste goede ijskoffie de aankomende tijd hebben we nog een sigaretje gerookt en zijn we met onze spullen naar het busstation gelopen. Eenmaal daar aangekomen moesten we nog een half uurtje wachten voordat we werden gehaald en naar de bus zijn gelopen. Zo, onze ochtend gymnastiek hadden wij alvast gehad, door Ho Chi Minh sjokken met ons draagbare kleding&co-kast.

Onze reis naar Cambodja ging beginnen. We zaten 5 minuten in de bus toen de travelagent kwam vragen of we al een visum voor Cambodja hadden geregeld. Zo niet, dan konden we ons paspoort aan hem geven en zou hij zorgen dat hij alles invult en we het visum aan de grens alleen maar even hoeven te betalen. Dit zou dan 5 dollar meer kosten dan normaal.

Daar kwam de impulsieve Noortje weer naar boven; chillll dacht ik, hoef ik zelf niks te doen en is de kans dat we opgelicht worden aan de grens (waarover veel horrorverhalen zijn op internet) ook niet meer aanwezig. Zonder er echt over na te denken gaf ik mijn paspoort af. Mirna daarentegen was sceptischer en gaf haar paspoort niet zomaar af. Na een goede research op het internet heeft ze uiteindelijk toch haar paspoort gegeven. Op hoop van zegen dan maar dat we niet opgelicht worden✌🏼.

Ook leuk, een van de eerste dingen die we lazen over Cambodja toen we al in de bus zaten er naar toe was: "Cambodja, het land van de scammers".
Beloofd veel goeds! Wij hebben ons lesje wel geleerd in Vietnam dus eens kijken of we onze kennis en power in kunnen zetten om niet opgelicht te worden. Als arme backpackers kunnen we het ons natuurlijk niet veroorloven om meer geld kwijt te zijn😌.

Na een aantal uurtjes moesten we uitstappen en een formulier invullen. Waar kom je vandaan, hoelang blijf je, doel van je reis, de gebruikelijke vragen die er gesteld worden als je een Aziatisch land in wil komen. Hier stond een man die ons vertelde dat het visum 35 dollar zou kosten. Vreemd, want boven het loket hing een bord waarop stond dat het 30 dollar was voor een toerist visum. Ik bedacht me dat het misschien handig was om hier een foto van te maken, voor als er nog onenigheden hierover zouden voorvallen. Gelukkig was wijzen naar het bord bij het afrekenen genoeg en was het gewoon 30 dollar.

Vervolgens moesten we nog een stukje met de bus en weer uitstappen. Hier kregen we ons paspoort terug en moesten we een stempel halen. En daar stonden we dan, ineens weer in een ander land. We zetten onze eerste stapjes in Cambodja en vroegen ons beide af of we er nou echt waren, waren we nou niet eens opgelicht en ging alles van een leien dakje?

Ja, we waren er. We moesten een stukje lopen naar de bus die geparkeerd stond bij een restaurant. Wat me gelijk opviel is dat de huidskleur van de mensen hier weer wat donkerder is dan in Vietnam, happy me🎉. We zijn bij het restaurant wat chips en cola gaan halen en ze probeerden ons nu dus wel gelijk op te lichten. Erg verwarrend hier in Cambodja is dat je met US dollars en met het Cambodjaanse geld, riel, kan betalen. Als je met dollars betaald krijg je dus ook dollars en riel terug en moet je dus goed checken of het klopt. Net over de grens verwachten ze dan blijkbaar ook dat je het nog niet snapt, zo ook bij ons, en geven ze dus te weinig wisselgeld terug.

Jammer voor hun dat wij niet zo blond zijn als we eruit zien en dus maar met onze rekenmachines stonden te checken of het allemaal klopte. De mevrouw achter de kassa bood haar excuses aan voor haar zogenaamde fout en gaf ons het wisselgeld terug wat we hoorden te krijgen. Hupsakee, de eerste oplichter is ontmaskerd en is niet geslaagd in het geld aftroggelen van ons💪🏻.

Het duurde vervolgens nog 2 uurtjes met de bus voordat we werden gedropt in Pnom Phenh. We hebben eerst een hapje gegeten bij een restaurantje daar waar we meteen werden geconfronteerd met de ijskoffie van Cambodja, deze was lang niet zo lekker als de ijskoffie van Vietnam. Jammer, dan maar weer afkicken van de dagelijkse cafeïne die we een maand lang binnen kregen.

Later zijn we met een tuktuk naar ons guesthouse gebracht. Een aardige man. die ons ook maar even liet weten dat hij een vriend had die marihuana verkocht.😅 Dat krijg je als je verteld dat je uit Nederland komt.

We hadden een kamer geboekt voor 6 euro en dat was er dan ook aan af te zien. Het had een raam die uitkwam op de gang ipv buiten en verder stond er enkel een bed, een klein tafeltje en hing er een TL buis. De vloer was bedekt met zeil en die scheen blijkbaar toch wat groter te zijn dan de oppervlakte van de vloer. Maar ach wat, dan plak je de rest van de nogal scheve rand toch gewoon tegen de muur omhoog? 😂

Verder was het een prima guesthouse. Een restaurantje erbij, vriendelijk personeel en boven was een groot balkon met een bar en een pooltafel.

Na alles even bekeken te hebben zijn we meteen de stad ingelopen om naar de markt te gaan, op zoek naar nieuwe slippers voor Mirna. Onderweg naar de markt kwamen we een pinautomaat tegen en heb ik maar weer eens een paar tonnetjes uit de muur getrokken, terwijl Mirna dollars heeft gepind.

Op de markt werd ook ik weer verleid tot onnodig shoppen en heb ik maar een paar mega fake adidasjes aangeschaft voor het uitgaan en een extra paar slippers. Mirna was ook goed geslaagd en heeft 2 paar slippers weten te scoren. Cambodja schijnt duurder te zijn dan Vietnam en Thailand, de schoenen en kleding zijn er gelukkig wel weer wat goedkoper.

Aangezien het allemaal wat duurder schijnt te zijn hadden we besproken om weer te beginnen met het eten van streetfood. We zijn bij ons guesthouse even gaan rusten en gaan douchen en op zoek gegaan naar streetfood. Verwend als we waren verzonnen we bij elk streetfoodkraampje een smoesje om er niet te eten. "Het stinkt hier", "hier zitten geen mensen dus het zal wel niet goed zijn" of "ik denk dat hier veel kakkerlakken zitten". Uiteindelijk zijn we bij een restaurantje gaan zitten wat er cheap uitzag en hebben we noodles gegeten.

Vervolgens zijn we alle supermarktjes in de buurt van ons guesthouse afgestruind om de prijzen te vergelijken. De prijzen liggen hier duidelijk een stuk hoger dan in Vietnam en uiteindelijk hebben we dus alleen de goedkope dingen gekocht en een flesje wodka ingeslagen voor 5 euries en een slof peuken voor de belachelijk hoge prijs van 4,70😅.

We zijn nog even een drankje gaan drinken bij de bar van ons guesthouse waarbij we allebei inkakten. Daarbij hebben de muggen en angst voor malaria ons verjaagd en zijn we op tijd naar bedje gegaan, zodat we de volgende dag op tijd op zouden staan voor een educatieve dag over de verschrikkelijk geschiedenis van Cambodja.

Geschreven door Myfirstbackpackadventure