Vandaag zijn we op tijd opgestaan zodat we onze laatste volle dag in Myanmar goed konden besteden. We wilden graag wat highlights van Yangon gaan bekijken en hebben dus tijdens ons ontbijt wat dingen opgezocht om te doen.

Eerst zijn we naar een winkelcentrum gelopen. We wilden eigenlijk naar een soort marktje gaan, maar deze bleek gesloten te zijn. Het winkelcentrum was een fijne plek om even rond te lopen aangezien het er lekker koel was. Verder hebben we daar niet veel gedaan, natuurlijk weer een hapje gegeten zoals we altijd doen Hihi. Ook vonden we een supermarkt waar ze Gouda kaas verkochten: heavennn! Ons verstand won hierbij van ons gevoel en we hebben hem niet gekocht, aangezien we dan de hele hete dag met een kaas in onze tas zouden lopen.

Na een hapje te hebben gegeten zijn we naar een ander soort marktje gelopen. Dit was een markt binnen, erg smal met veel dezelfde winkeltjes. Hier hebben we maximaal 10 minuten rondgelopen aangezien het gewoon een beetje saai was.

Hierna zijn we naar het treinstation gelopen om de trein te pakken die in 3 uur door heen Yangon rijdt. We hadden gelezen dat dit een leuke manier was om de verschillende delen van Yangon te zien.

Eerlijk gezegd vonden wij de trein een beetje tegen vallen. Het viel ons erg op dat bijna overal waar we langs reden veel vuilnis lag en zo leek Yangon eigenlijk gewoon een halve vuilnisbuilt. In het begin zat er een man naast mij die nog wat dingen vertelde over de stad, maar toen deze man weg was was de treinrit een beetje saai. Wat opvallend was aan de stad is dat je het verschil tussen rijk en arm heel goed ziet, je rijdt langs krottenwijkjes en vervolgens langs wijken waar dikke huizen staan.

Na een tijdje was het in de trein zelf boeiender dan daarbuiten. De locals bleken het leuk te vinden om ons aan te staren en ook kindjes zaten hele tijd te kijken en te lachen als we terug keken. Zo nu en dan kwam er een man of vrouw langs om fruit of iets anders te verkopen voor een prikkie. Ik dacht een lekker waterijsje te kopen, maar deze smaakte meer naar ORS dus heb ik na een paar happen maar weggegooid.

3 uur later hadden we een harde kont van het zitten en zijn we uitgestapt bij de halte die het dichtste bij ons hotel was. Onderweg hebben we nog even een hapje gegeten en vervolgens hebben we weer een dutje gedaan in ons hotel.

Na ons dutje zijn we de formulieren gaan printen die we nodig hadden voor ons visum voor Viëtnam waar we de volgende dag heen zijn gegaan.

In de avond zijn we een hapje gaan eten bij een restaurant waar ze schijnbaar niet gewend waren aan buitenlanders. De jongetjes die er werkten waren dan ook erg behulpzaam en wilden ons maar al te graag helpen. Jammer genoeg viel het eten een beetje tegen, de smaak was wat apart en een insectje en een haar bleken bij het gerecht te horen.

Na onze maaltijd hebben we de taxi gepakt naar de Schwedagon pagoda, de meest belangrijke pagoda in heel Myanmar. Het was een heel plein met 4 verschillende pagodas waarvan een super groot was. Erg mooi om deze plek te zien en mooi om te zien hoeveel Birmezen hier zaten te bidden.

Een beetje jammer was dat ik wat geld wilde gaan pinnen en dat deed bij een een geldautomaat op het plein die zijn werk niet goed deed. Ik deed mijn pas in de automaat en 3 seconde later gaf de automaat aan buiten werking te zijn.

Daar stond ik dan, om 21.00 uur in Myanmar terwijl mijn pinpas zojuist was ingeslikt en we de volgende dag in de ochtend naar Viëtnam zouden vliegen. Gelukkig waren daar een aantal behulpzame Birmezen die samen met mij het noodnummer hadden gebeld. De vrouw die ik aan de telefoon had beloofde haar uiterste best te doen voor mij de ochtend erna zodat ik mijn pinpas misschien alsnog zou hebben voor we naar Viëtnam zouden vliegen. Toch schatte ik de kans laag in, aangezien we echt het beste voor 10 uur de volgende dag naar het vliegveld zouden moeten gaan en de bank pas om 9uur open is en contact met mij op zou nemen.

Hierna heb ik de gok gewaagd en met mijn creditcard bij een andere geldautomaat wat geld gepind, zodat we in de avond nog wat drankjes konden gaan doen in de bar.

Samen met onze Birmezen kennissen hebben we er nog een leuke avond van gemaakt en zijn we weer onverstandig geweest; rond 4 uur zijn we naar huis gelopen en daarna gaan slapen. Nu maar hopen dat ik met mijn brakke hoofd mijn pinpas nog terug kan krijgen voor we naar Viëtnam vliegen!

Geschreven door Myfirstbackpackadventure