Na een goede nachtrust voor ons alle 4 zijn we vandaag fit opgestaan om weer een strand uit te zoeken waar we lekker konden gaan chillen. Voor het eerst in mijn leven had ik een goede opkomende verslaving gevonden: snorkelen. Niet ongezond om te doen, kost niks en kan me er prima de hele dag mee vermaken.

Beetje jammer alleen dat Nederland hier niet geschikt voor is.. worden we weer geconfronteerd met het feit dat ik in het verkeerde land geboren ben. En is dus ook niet mijn schuld dat ik andere verslavingen heb ontwikkeld in Nederland😋.

Na een 7eleven ontbijtje hebben we onze motortjes weer gepakt en zijn we richting de beach gereden. Aangezien de kans op sandflies aanwezig was zijn we onderweg even kokosolie gaan kopen. Na alle beten van alle verschillende insecten waren we het wel een beetje beu en die sandflies zouden ons niet te pakken krijgen!

Een half uurtje rijden en we kwamen aan bij Coral Bay, een plek waar je goed schijnt te kunnen snorkelen en een heel mooi strand en zee. Toen we net geparkeerd hadden en Karolina met Tamara achterop ook wilde parkeren, gaf Karo aan dat haar achterband slap was. We zijn naar de eigenaar gelopen van het hotel dichtbij om te vragen of we ons hostel even konden bellen. Deze vriendelijke meneer gaf natuurlijk meteen aan dat hij wel iemand wist om de scooter te laten maken en liet ons niet direct bellen, maar na even lichtelijk aangedrongen te hebben mochten we dan toch gebruik maken van zijn telefoon om te bellen. De sweetie, de eigenaresse van ons hostel die ondertussen deze bijbaan verdiend heeft, gaf aan dat ze eraan kwamen om hem te laten maken voor een veel lagere prijs dan de hoteleigenaar zei. Dit antwoord maakte de sweetie natuurlijk alleen nog maar meer sweet en wij waren dus helemaal happy.

We hebben ongeveer een half uurtje zitten wachten bij de motor, maar er kwam niemand opdagen. Even later kwam de hoteleigenaar weer aan en gaf aan dat de sweetie contact met hem had opgezocht en de scooter opgehaald zou worden om te laten maken en teruggebracht zou worden naar de parkeerplaats. Met ons goede hart namen wij de hoteleigenaar in vertrouwen en gaven we de sleutel én het geld bij hem af, zodat wij zelf met onze kontjes op het strand konden gaan zitten in plaats van op de parkeerplaats chillen .

De beach van Coral Bay was prachtig, klein maar fijn! De zee had donkere en lichte stukken en was jammer genoeg erg ondiep, waardoor snorkelen onmogelijk bleek. Wel hebben we ons prima weten te vermaken in de lichtblauwe zee en heeft de zon ook mijn huidje weten te bereiken om het tanningsproces voort te zetten.

In de middag hebben we een prima lunch gehad bij een restaurant op de beach. Vervolgens was het plan om nog even op de beach te chillen maar al snel begon het weer om te slaan en begon het wat te regenen. Mirna en ik zijn hierom weggegaan, zodat we deze dag zouden herinneren als alleen een zonnige dag. Daarbij hadden we ook nog wat dingen te doen; we moesten een kapper vinden waar Mirna haar haren wilde laten knippen en ik vlechtjes in mijn haren kon laten zetten. Ook was Tamara vannacht om 00.00 jarig en natuurlijk was het onze taak om ervoor te zorgen dat zij zich jarig zou voelen.

Met zijn 2en zijn we weer terug naar ons hostel gereden en Karo en Tama zijn nog wat gaan rondtouren. Stiekem hebben we met Karo nog wat geprobeerd te overleggen voor wat ideeën voor een cadeautje voor Tama en dat zij nog even rond zijn gaan touren gaf ons de perfecte gelegenheid om onopgemerkt wat cadeautjes te scoren. We wisten dat ze van mintsigaretten hield, een aantal etenswaren die ze lekker vond en dat ze ook niet de flauwste is als het om alcohol gaat. Het plan was dus om een beetje van alles voor haar te kopen waar ze van hield.

Na een douche te hebben genomen zijn we eerst op zoek gegaan naar een geschikte kapper. Deze bleken jammer genoeg niet in onze straat te zitten en het gevolg hiervan is dat Mirna door 2 verschillende kappers geknipt is en hier geen rooie cent aan uitgegeven heeft. De eerste kapper leek een prima man/vrouw weet ik veel, totdat deze begon te knippen. Hij/zij gebruikte maar één hand met als resultaat dat Mirna's haar niet recht geknipt werd. Gelukkig had hij/zij er nog niet veel afgeknipt en zijn wij snel weggelopen uit deze salon.

De volgende bleek precies dezelfde knipmethoden te hanteren. Toen ik aangaf hoe ze in Nederland knippen, met een hand waarmee ze het haar tussen de vingers doen en de andere hand knippen zodat ze recht knippen, werd de kapster wat pissig en vroeg mij: "So you say now that I can not cut?".. eh, ja dat zeg ik eigenlijk ja, maar ik zou toch nooit zo onbeleefd zijn om dat straight te zeggen. Mijn ouders hebben mij goed opgevoed enzo 😌.

Het bleek wel weer dat als je in Thailand wil werken je gewoon ervoor moet zorgen dat je een ruimte hebt en dan kan je doen wat je wilt zonder enige opleiding te hebben genoten. Althans, dat is wel waar het toch elke keer weer op lijkt.

Ook bij deze kapster zijn we weggegaan zonder te betalen en ook hier had zij er gelukkig niet veel afgeknipt. De kapster voor vandaag hadden we maar opgegeven en dus zijn we verder gegaan met het cadeautjes scoren voor Tama. We zijn naar het centrum gereden en hebben eerst onze maagjes gevuld met wat te eten, zodat onze hersenen beter na zouden kunnen denken. It all starts with good food😝.

We zijn naar de Phantip Market gegaan, een markt met bijna alleen maar streetfood en genoeg keuze voor iedereen. Mirna was helemaal happy met haar pasta zalm en aangezien ze zo'n goed hart heeft besloot ze om dit met de grond te delen. Ze struikelde bijna over een randje waardoor de pasta zo uit haar bakje viel en er nog maar een beetje overbleef. Hebben de straathonden en katten ook weer eens geluk😊.

Even later zijn we wat winkeltjes afgestruind waar we ons best hebben gedaan om van alles te kopen voor Tama. Hierna zijn we nog wat flesjes alcohol in gaan slaan en terug gegaan naar ons hostel om ons klaar te maken.

In de avond hebben we met zijn allen beneden gezeten onder het genot van nogal veel vodka. Ik had Oscar, een jongen die we eerder hadden leren kennen in Laos en nu ook in Thailand was, en zijn vrienden ook uitgenodigd. Net voor 00.00 zijn Karo Mirna en ik snel naar boven gegaan om ons cakeje met 26 kaarsjes te maken. Zingend hebben we deze naar beneden gebracht en Tama de cadeautjes gegeven, waar ze erg blij mee leek te zijn en erdoor verrast was. We hebben de nacht nog goed gevierd als pre-party op de Full Moon Party van morgen en zijn tevreden in slaap gevallen😌.

Geschreven door Myfirstbackpackadventure