Na een aantal lazy days zijn we vandaag op tijd opgestaan om weer eens wat actie ondernemen: kajakken door de Mekong rivier, watervallen bezichtigen en met een beetje geluk de Irrawaddy dolfijnen spotten.

De tour was included breakfast en lunch dus rond 08.30 zaten we goed op tijd bij het restaurant waar we ons ontbijtje konden innen. We zaten er pas net toen er een stel bij ons kwam zitten die dezelfde tour hadden geboekt. Na 1 minuut Engels praten kwamen we erachter dat het ook Nederlanders waren en dus konden we weer eens easy onze eigen taal praten, wat zo nu en dan ook erg fijn is om te doen.

Met zijn vieren hebben we zitten ontbijten en even later kwam onze vrolijke gids gedag zeggen en nam ons mee naar de kajaks. Zwemvestje aan, slippers uit, plaats nemen in de kajak en peddelen maar!

En wij maar denken dat we slecht zouden zijn, met onze super spierballen waren we het eerste half uur degene die voorop lagen💪🏻. Natuurlijk konden we de gids niet laten merken dat we stiekem sneller waren dan hij en hebben we hem voor laten gaan. Ook voor de rest van de groep vonden we het maar zielig dat we voorop lagen en ook hen hebben we zo nu en dan voor gelaten😌.

Na even peddelen kwamen we aan bij de eerste stop. We meerden aan en moesten een klein kwartiertje lopen naar de eerste waterval, de kleine waterval. Omdat het de laatste dagen nogal wat geregend had was de weg naar de waterval op sommige stukken erg modderig en moest je uitkijken dat je geen modder zou gaan happen. Speciaal voor mij liepen er ook nog eens grote spinnen over de grond heen waarvan eentje mij zo afleidde dat ik midden in de koeienstront ging staan. Hmmm lekker, heel mijn voet en slipper onder de stront. Zo snel als ik kon heb ik geprobeerd zonder al teveel erover na te denken water te vinden om mijn voet af te doen. Ook weer eens meegemaakt he..

We kwamen aan bij de waterval die best mooi was, maar verder niet echt indrukwekkend. We zijn een kwartiertje blijven zitten om te genieten van het uitzicht. Onze gids, die adhd leek te hebben en ons de hele tijd zat te klieren en met alles aan het spelen was, leek zich prima te vermaken met een soort steen die hij als tol gebruikte. Ook wij hebben het geprobeerd maar tevergeefs, en dus heb ik de "steen" meegenomen zodat ik het zelf kan proberen. Oefening baart kunst, so they say.

Een andere groep sloot bij ons aan terwijl we bij de kleine waterval waren. Even later zijn we terug gelopen naar de kajaks en zijn we met de grote groep verder gaan kajakken. Dit deel was een stuk moeilijker: smallere stukken rivier waarbij je snel moest sturen om de goede richting op te blijven gaan. Natuurlijk waren we natuur talenten en ging het allemaal goed, op een bijna botsen met wat bosjes in het water na.

Na een half uurtje kajakken kwamen we aan op een klein strandje waar we even hebben gewacht op een boot die ons kwam ophalen om te gaan naar de beste activiteit van de dag: het spotten van de Irrawaddy dolfijnen. In dit deel van de Mekong rivier zijn er nog maar 3 over en dus was de kans aanwezig dat we ze niet zouden zien.

We hebben zon 20 minuutjes gevaren met de boot en ineens zagen we iets bewegen in het water. Na alle bad luck moest dit wel karma zijn: De motor ging uit en even later zagen we duidelijk 2 dolfijnen die aan het zwemmen waren. Iedereen was mega enthousiast en probeerden de beestjes op camera vast te leggen. De gids zette zijn beste dolfijn stem op en maakte wat geluidjes waardoor de dolfijnen echt heel dichtbij de boot kwamen zwemmen😍. Lucky us!!

Tevreden zijn we terug gevaren naar het eiland om vervolgens onze kajakskills weer te oefenen. Ietwat tegen de stroming in moesten we zon 20 minuutjes kajakken naar een andere plek waar we aanmeerden en een lunch hadden. Alsof het perfect uitgekiemd was begon het te stortregenen terwijl wij onder een afdak zaten te genieten van onze welverdiende lunch. Toen we klaar waren met lunchen was de regen weer gestopt en konden we verder gaan met de tour.

Op naar de grote waterval! We deden onze zwemvestjes, die nu al helemaal nat waren en nog erger meurden dan ze al deden en zijn naar de volgende stop gepeddeld. Nu kreeg ik toch wel wat last van vermoeide armen, maar gelukkig was het geen lange afstand die we moesten afleggen. Eenmaal daar aangekomen werden de bootjes op een wagen geladen en even later moesten ook wij achterop die wagen stappen met zijn allen om te rijden naar de grote waterval.

Ondertussen begon het weer kei hard te regenen en was het eigenlijk erg koud achterop de wagen. Bijna bevroren kwamen we aan bij de ingang van het park waar de grote waterval was. Het enige waar ik nog aan kon denken was een lang, warm bad. Maar nee, wij moesten en zouden zo nodig die waterval bezoeken.. in Azië.. thuglife😝.

Voor de ingang van de waterval stonden een aantal hele mooie huizen die blijkbaar waren gebouwd van het geld door de corruptie van politieagenten. De corruptie in Laos is in elk geval geen taboe..

Het park was erg mooi en zeker de moeite waard om te bezichtigen. Aan het einde van het park was daar de grote waterval, die erg indrukwekkend was. Je mocht naar beneden lopen en op de rotsen gaan staan, wat nog meer indrukwekkend was, omdat je het water zo hard tegen de rotsen aan hoorde slaan en het voelde stuiven. Er was een klein, gevaarlijk bruggetje en een touw gespannen naar de andere kant van de wilde rivier over de waterval heen.

Aan die andere kant zaten wat lokals te vissen. De gids vertelde hierover dat dat echt de armste mensen van Laos waren die daar zaten en hun leven riskeerden om een inkomen te hebben. Alsof het niets was liepen ze zo over het bruggetje heen (Lees: alleen 1 smalle boomstronk) en hadden ze een soort gare kabelbaan gemaakt naar de andere kant van de rivier. Als je hier vanaf zou vallen zou je dit zeker niet overleven..

Na het bezoeken van deze waterval zijn we met de wagen naar Nakasang gereden, het dorpje vanuit waar we ons laatste stuk zouden kajakken terug naar Don Det. Met onze laatste krachten zijn we de rivier overgestoken en hebben we onze kajak weer netjes weten te "parkeren" op Don Det. Het was een leuke dag en erg mooie ervaring om de watervallen en de dolfijnen te zien. Daarnaast is wat extra calorietjes verbranden natuurlijk nooit verkeerd😊.

We zijn even gaan chille in onze kamer en zijn later op de avond een hapje gaan eten. We zouden eigenlijk met het Nederlandse stel nog wat gaan drinken, maar zij en wij waren hier te moe voor na vandaag.

Ik weet niet of het ooit nog goed gaat komen met ons, bijna elke keer als we plannen om iets te gaan drinken of uit te gaan zijn we te moe en liggen we al voor 12 uur op bed.. om mezelf te bewijzen heb ik alvast weer 4 goede urban feestjes op de planning staan als ik terug ben in Nederland, hihi!

Na ons diner zijn we naar de kamer gegaan waar we nog even in de hangmat hebben gechillt met onze hondenvriendjes en zijn we beide uitgeput op bed gaan liggen en op tijd gaan slapen!

Geschreven door Myfirstbackpackadventure