Like they say in Asia: same same, but different. Vandaag again wakker geworden met een kater, maar in tegenstelling tot gisteren gelukkig nog verder kunnen slapen na de eerste keer wakker worden.

En zo werd t goodmorning in de middag. Vandaag hadden we een aantal dingen die we moesten regelen en zijn we na onszelf wat te hebben opgefrist op pad gegaan.

Met een volle zak was zijn we een broodje gaan eten bij de Cirkle K, de 7eleven van Vietnam. Voor nog geen euro hebben we beide een broodje met ei gegeten en een ijskoffie gedronken.

Vervolgens zijn we naar de wasserette gelopen en hebben we onze was afgegeven. Tot op heden dacht ik dat ze in Azië niet echt snapte hoe ze kleding moeten wassen, aangezien ze het of met de hand doen of enkel koud water in een wasmachine gebruiken. Dit resulteert dan in nog steeds vieze kleding terug krijgen. Niet dat t ons nog echt iets boeit, na al deze maanden zijn we allang blij als we kleding aan kunnen trekken die lekker naar wasverzachter ruikt in plaats van doordrenkt met zweet😅. Maar goed, deze keer hadden we geluk: een wasserette met wasmachines mèt warm water😍.

Nadat we onze was weg hadden gebracht zijn we even terug naar het hostel gegaan om uit te zoeken waar het postkantoor zit. Toen we hieruit waren zijn we de spullen bij elkaar gaan rapen die we naar huis willen sturen en zijn we op pad gegaan.

We zijn eerst naar een pinautomaat gelopen om weer eens wat miljoentjes te pinnen😎.Omdat onze luie beentjes nog geen zin hadden om verder te lopen hebben we een taxi gepakt naar het postkantoor.

Living on the edge, net voor sluitingstijd kwamen we aan bij het postkantoor. Gelukkig was het nog redelijk druk en hoefden we niet te haasten. We moesten onze spullen allemaal laten zien en vervolgens alles op een blaadje schrijven wat we op zouden sturen. Hierbij moest je noteren hoeveel het van ieder was en wat de waarde ongeveer is. Moesten we met onze kater hoofdjes ook nog eens de hersenen laten kraken, belachelijk zeg✌🏼.

Na dit alles gedaan te hebben zijn we gaan afrekenen en hebben we onze spullen daar achter gelaten. Het zou ongeveer 3 maanden gaan duren voordat onze spullen in Nederland aankomen. Aangezien mijn ouders het al wel gewend zijn dat hun dochter haar zelf steeds cadeautjes stuurt en bij de hen laat bezorgen, zijn ze ook deze keer de uitverkorene die het pakket mogen ontvangen. Op hoop van zegen dan maar dat het gaat aankomen.

Na een half uurtje waren we klaar en zijn we nog even wat gaan drinken, voordat we weer lui in een taxi zijn gestapt. Achteraf gezien hadden we deze taxirit beter kunnen overslaan, aangezien meneer de taxi chauffeur niet helemaal eerlijk bleek te zijn. Toen hij ons afzette bij ons hostel en we wilden aftekenen, voelde meneer zichzelf zo vrij om zelf in onze portemonnee te graaien. Daarbij bleek hij ook nog een tovenaar te zijn; hij liet een briefje van 500.000 veranderen in een briefje van 20.000. Aangezien beide briefjes blauw waren en wij niet helemaal goed wisten wat we nog in onze portemonnee hadden zitten raakten we verward. Vervolgens greep hij ook nog eens in mijn portemonnee nadat ik hem al had gezegd hier vanaf te blijven. Hierbij merkten we op dat hij het geld wat hij pakte op de grond liet vallen en dus spraken we hem hierop aan. We kregen weer een aantal briefjes terug en hij bood zogenaamd zijn excuses aan. Daarna begon hij ons een soort van te dwingen om de taxi uit te gaan. Na wat minder leuke woorden te hebben uitgewisseld zijn we uiteindelijk maar de taxi uit gestapt, omdat het niet veilig meer voelde om te blijven zitten en we helemaal verward waren. Ik moet zeggen, meneer is heel goed in het uitvoeren van zijn beroep als tovenaar en crimineel. Na de taxirit mocht meneer zichzelf miljonair noemen, want die vuile hond had achteraf gezien 1 miljoen dong gejat.

Het geld vond ik nog niet eens zo erg, maar het feit dat we door hadden wat er gebeurde en het toch hebben laten gebeuren vond ik klote. Maarja, lesje geleerd en voortaan beter opletten bij het betalen van dingen.

We zijn terug naar onze kamer gegaan en hebben daar even op bed gechillt, in hoeverre dat lukte aangezien ik zwaar opgefokt was door het hele gebeuren.

Na een paar uurtjes zijn we een paar deuren verder een hapje gaan eten. We hebben onze was opgehaald (die heeeeel lekker rook en schoner was dan normaal!!) en zijn heel toepasselijk een "Bahn Shit" (zie foto) gaan eten als toetje, aangezien deze dag toch al shitty was.

In de avond hebben we voor de verandering lekker op bedje gechillt met Netflixje erbij en zijn we op tijd gaan slapen😊.

Geschreven door Myfirstbackpackadventure