En alweer ging de wekker vroeg vandaag: om 6:45 begon mijn telefoon zijn irritantste geluidjes af te spelen zodat ik uit mijn slaapmodus zou komen. We hebben ons aangekleed, onze laatste spulletjes ingepakt en zijn bepakt en bezakt naar beneden gelopen om daar van een laatste ontbijtje in Cambodja te genieten.

Aangezien Cambodja toch al een land was waar we niet de beste ervaringen hadden opgedaan (ondanks dat het land zeker zijn schoonheden heeft en de mensen over het algemeen vriendelijk zijn), had God ervoor gekozen om een toepasselijk einde te geven. We hadden ons ontbijtje besteld, een baguette met van alles erop, maar kregen een sandwich met de verkeerde ingrediënten. Daarnaast kwam de pick-up vroeger dan afgesproken en moesten we nog haasten ook. Gehaast zijn we dus vertrokken vanuit ons hostel naar een plek waar de minivan kwam en zijn we vanuit gaan rijden naar ons nieuwe avontuur; Laos! De eerste bestemming wordt Don Det, een klein backpackers eiland van de 4000Islands van Laos.

De eerste minivan bracht ons in de middag in een stadje dichtbij de grens tussen Cambodja en Laos. We kregen de kans om een hapje te eten, ons laatste middagmaal in Cambodja en dat werd natuurlijk; fried rice, aangezien ik dat bijna dagelijks eet en het nog steeds mijn strot niet uitkomt.

Na een hapje gegeten te hebben zijn we overgestapt in een andere minivan en vertrokken naar Laos. Iets langer dan een uurtje rijden en we waren aangekomen bij de grens. Hier hebben we eerst een formulier in moeten vullen voor ons visum en daar een prachtige pasfoto bij moeten voegen.

Ik dacht, laat ik eens gek doen, en heb een pasfoto van mezelf ingeleverd waar mijn haar nog rood was. Best handig wel, als ik dan besluit om het criminele circuit van Laos te gaan versterken is de kans kleiner dat ze me herkennen✌🏼. Ben ik ook meteen van die afschuwelijke foto af, chilll!

Na dit gedaan te hebben konden we vast onze dollars ruilen tegen kip, de munteenheid in Laos. 8100 kip voor een dollar, goedkope chickies wel hoor in Laos🐔. Onze tour agent vertelde hierbij dat dit een goede wisselkoers was, omdat je volgens hem op het eiland 8000kip voor een dollar terug kreeg. En weer werd er misbruik gemaakt van onze onwetendheid en goedgelovigheid, want later bleek dat de wisselkoers op het eiland hetzelfde was en de dag erna zelfs voordeliger was.

Na deze laatste oplichterij van Cambodja zijn we onze stempel gaan halen waarmee je "uitcheckt" in Cambodja. Oh wacht, ik zei laatste oplichterij, maar dat was deze stempel die namelijk ook 2 dollar kostte. Logisch toch dat je geld moet betalen als je een land weer uitgaat nadat je daar 2 weken al je zuurverdiende geld hebt uit gegeven? En wij maar klagen over de belastingdienst in Nederland..

Na te hebben uitgecheckt konden we doorlopen naar het volgende loket: "inchecken" in Laos. De buurlanden leken in eerste opzicht veel op elkaar: na het formulier ingevuld te hebben en 35 dollar te hebben betaald voor ons visum ontvingen we ons visum even later en ook hier moesten we 2 dollar betalen voor een stempel in ons paspoort. Of misschien is de inkt in Azië gewoon heel duur.. Who knows?

Maar goed, we waren aangekomen in Laos, het vijfde en laatste nieuwe land alweer van onze backpack trip. Time flies when you having fun..

Een bus kwam ons ophalen vanaf de grens om ons te brengen naar het plaatsje Nakasang, vanuit waar de boot naar Don Det Island gaat, first destination in Laos!
Het eerste wat me opviel toen we in de bus zaten was de groene bebossing overal langs de weg van Laos. Het is niet dat ik er in Cambodja nou zo op heb gelet en met zekerheid kan zeggen dat het daar helemaal anders was, maar de felle groene kleuren langs de weg waren wel erg opvallend en het leek soms bijna wel alsof we op een weg door de jungle aan het rijden waren.

Na een uurtje rijden over niet al te goede wegen in de regen (Jaja, ook rijmen ben ik niet te beroerd voor om te doen), waren we aangekomen in Nakasang. Hier werden we eigenlijk een soort van gedumpt op een busstation en werd er snel even gewezen naar welke richting we uit moesten lopen om de boot te pakken naar Don Det. Met ons goede richtingsgevoel zijn we in een keer goed gelopen naar de plek vanuit waar de boot zou gaan.

De boot bleek niet helemaal te zijn wat we hadden verwacht en ik dacht even dat we zouden gaan vissen ofzo, het was namelijk een klein houten vissersbootje waarvan de bodem helemaal onder water stond. Dit water schepte ze er eerst maar even een beetje uit en vervolgens konden wij met onze zware backpacks instappen.

Na 20 minuutjes kwamen we veilig aan op Don Det. De eerste indruk was: dood. Wat een dood eiland, weinig mensen te zien en ook het regenachtige weer zorgde voor een wat mindere sfeer. Gelukkig was de eerste indruk niet de goede: na een kleine lunch zijn we op zoek gegaan naar een hostel en werden we door verschillende mensen al vriendelijk begroet en verwelkomd op het eiland.

Het vinden van een hostel was dan ook erg easy en al snel kregen we een kamer aangeboden voor 40.000 kip, oftewel €4,34. Dit was de goedkoopste kamer die we ooit hadden gehad en zag er nog niet eens zo slecht uit. Weliswaar een koude douche en toilet die we met een bakje water door moesten spoelen, maar voor de rest een prima hutje met een balkonnetje en een hangmat en het belangrijkste van allemaal: geen bedbug symptomen te bekennen!

De Finse jongeman die ons deze kamer had aangesmeerd maakte meteen een gezellig praatje en vroeg ons of we vanavond mee kikkers wilden gaan vangen, om deze vervolgens op te eten met sticky rice. Met open armen hadden wij deze uitdaging geaccepteerd, een nieuw avontuur in een nieuw land.

We hebben even bij de kamer gechillt en zijn vervolgens naar het restaurant gelopen waar we hadden afgesproken met de jongen. Hier bleek dat de "professional" ,de Laotiaan, nog niet aanwezig was en we eerst nog moesten wachten. Op advies van de jongen waren we op blote voeten gekomen, aangezien het regenachtig was, er dus overal modder lag en de kikkervang-praktijken zouden plaatsvinden in de rijstvelden.

Na een tijdje wachten besloten we maar om een hapje te gaan eten aangezien het al wat later werd en later hadden we afgesproken om morgen kikkers te vangen. Ondertussen was een een Duitse man bij ons komen zitten die de rest van de avond nog is blijven hangen. Een beetje een rare man was het wel, aangezien hij niks over zichzelf los wilde laten (naam, leeftijd etc) maar hij heeft me wel 2 dingen geleerd:

1. Muggen komen NIET op licht af en enkel op lichaamsgeur, je kunt dus gerust je licht aan laten staan en de deur open zetten als je niet in de kamer bent.
2. De volgende keer als je gaat backpacken, neem 1 setje kleding mee en koop de rest pas in het land waar je bent. Zo koop je echt alleen wat je nodig hebt en sjouw je dus niet net zoals ik je halve huis op je rug omdat dat ene jurkje of die ene creme heel misschien nog eens toevallig van pas zou kunnen komen.

Na een alsnog gezellige avond, waarin ik overigens ook al wat katten- en hondenvriendjes heb gemaakt, zijn we voor 12 uur op bed gaan liggen zodat we de volgende dag eens zouden kunnen ontdekken wat Don Det ons te bieden heeft!

Geschreven door Myfirstbackpackadventure