Vandaag begon de dag met hetgeen wat ik nou precies niet leuk vind om mee te beginnen: theorie les van het duiken en dus goed opletten, want morgen moet ik een EXAMEN afleggen. Wie had nog gedacht dat ik zou gaan "studeren" op vakantie? T moet niet gekker worden..

Na een ontbijtje was ik om 08.30 alweer aanwezig op de duikschool. Samen met Bart, mijn duikbuddy, en Niekie, de duikinstructrice, hebben we zo'n 2,5 uurtjes theorie geknald. We hebben ons huiswerk besproken, een aantal vragen gemaakt en vervolgens zijn we de skills gaan doornemen die we allemaal moesten laten zien en halen om het duikbrevet binnen te slepen. Dit was een hele lijst en voor mij dan ook moeilijk om zo allemaal te onthouden, maar we zouden wel zien hoe het gaat lopen.

Om 11:00am stonden we weer buiten en hadden we anderhalf uur de tijd om pauze te houden. Aangezien ik niet al te lang geslapen had vannacht en mijn hoofd errormeldingen begon te geven door alle ingestampte informatie van deze morgen, ben ik even lekker op bed gaan liggen om een dutje te doen. Vervolgens ben ik een broodje gaan halen en weer naar de duikschool gelopen.

Het leuke deel van de dag was weer aangebroken: duiken! Met de boot zijn we naar het zogenaamde "Light House" gevaren, een bekende plek om te duiken op Ko Tao. Ook vandaag hebben we weer 2 duiken gemaakt: eentje volledig gericht op het laten zien van skills en eentje om lekker rond te zwemmen in de mooie omgeven, ofwel funduiken.

We hadden een hele rits skills die we moesten laten zien en deze gingen allemaal super vlot en goed. Zo moesten we ons BCD vest helemaal uit doen, met tank en al, voor ons neerzetten en deze vervolgens weer aandoen. Ook moesten we een stukje navigeren met een kompas en zorgen dat we op hetzelfde stuk weer uitkwamen. Nou dacht ik altijd dat mijn gevoel voor richting wel goed zat, maar onder water blijkt dit toch een stuk lastiger te zijn. Waar ik in het begin nog de hele tijd dacht dat mijn kompas niet goed werkte, merkte ik op het laatst dat ik gewoon niet goed aan het kijken was. Blijft toch moeilijk he, dat deelnemen aan het (onderwater)verkeer voor vrouwen..

Na de skillduik hebben we een pauze gehouden en zijn we vervolgens het water ingedoken om te funduiken. Hierbij hebben we weer een mooi stuk van de onderwaterwereld gezien. Ik zou wel uren rond kunnen zwemmen in de zee en totaal kunnen verdwalen in al het moois wat daar te zien is!

Laat in de middag waren we klaar voor vandaag en zijn we met de boot teruggevaren naar de duikschool. Hier kregen we een logboek voor het duiken en deze hebben we samen ingevuld. Vervolgens kregen we nog wat huiswerk en leeswerk mee en mochten we gaan, morgen om 7:15am moesten we weer aanwezig zijn om meteen te gaan duiken.

Super fijn dat we morgen meteen gaan duiken in plaats van eerst theorie, maar toch zat ik met een dilemma. De allerlaatste avond van ons allemaal bij elkaar was dan toch echt aangebroken, en natuurlijk wilde ik deze niet missen, maar ik wilde mijn theorie examen morgen ook halen. Dit voelt als middelbare school issues😩.

Nou was ik op de middelbare school natuurlijk een voorbeeldige leerlinge en hebben mijn ouders zich gelukkig nooit druk hoeven maken over mijn resultaten, dus dit moest ook wel goed komen.
Verstandig heb ik eerst mijn huiswerk gemaakt, alles gelezen wat ik door moest lezen en me voorgenomen vanavond wel mee te gaan MAAR niet teveel te drinken en op tijd naar huis te gaan.

We zijn een hapje gaan eten, een beetje gaan drinken en later op de avond naar een beachbar gegaan waar een feestje aan de gang was. De goede voornemens vervaagde al snel: oke, drinken kan wel opzich, als ik maar op tijd naar huis ga.

Maar nee, de avond was veel te leuk om er niet in mee te gaan. Vuurshows, gekke chicks om me heen die helemaal los gingen en overal buckets waarvan de rietjes die om de 10 seconde in mijn mond werden geduwd. Ik liet me verleiden door deze leuke avond en om half 2 stond ik buiten om terug naar het hostel te gaan. Jammer genoeg waren we 1 Chick kwijt en hebben we hier nog een uurtje naar moeten zoeken, maar tevergeefs, we konden haar niet vinden. Toch een beetje bang door de verhalen van Ko Tao zijn we uiteindelijk maar terug naar het hostel gelopen en wie lag daar op bed te snurken? Karolina, naar wie we zojuist een uur gezocht hadden.

Gelukkig was ze terecht en eindelijk was het dan tijd om te gaan slapen. Inmiddels was het 3:00am en had ik dus nog maar 4 uurtjes om te slapen voor de grote dag van morgen. Op hoop van zegen 🙏🏻.

Geschreven door Myfirstbackpackadventure