Vanmorgen om 04.30 de wekker gezet zodat we de sunrise nogmaals konden gaan bekijken vanuit de pagodas. Echter toen de wekker ging nam het duiveltje de overhand en fluisterde in onze oren dat het toch belachelijk zou zijn als we zo vroeg ons bedje zouden verlaten, het heerlijkste bedje wat we tot nu toe in Myanmar hadden gehad. Daarom bedachten we ons dat we maar een andere dag nog zouden gaan en nog lekker even zouden gaan slapen voor de laatste paar uurtjes in dit geweldige hotel.

Mirna heeft nog genoten van haar nachtrust terwijl bij mij de slaap alweer voorbij was en ik heb me dus enkele uurtjes vermaakt met mijn telefoontje in bed.

Vervolgens zijn we opgestaan en hebben we genoten van het ontbijt buffet. Ook al hadden we de de dag ervoor nogal veel gegeten, het ontbijt was zo lekker dat we onszelf weer hadden volgepropt Hihi. De man die gisteren steeds onze roomservice had verzorgd stond vandaag bij het ontbijt te werken en zal zich wel afgevraagd hebben hoe het kan dat wij nog niet moddervet zijn😝.

Aangezien mijn lichaam verder niet echt functioneer zoals t zou horen werd ik na het ontbijt ineens weer moe. Fijn, eerst in de nacht uren wakker geweest en vervolgens toch weer moe worden. Daarom besloten om nog maar even te gaan slapen voordat we uit moesten checken.

Na het slaapje kwam de stroggle weer om onze backpacks in te gaan pakken. Elke keer weer hetzelfde gevecht met dat ding en elke keer lijkt het steeds minder goed te passen, terwijl we het toch zoveel mogelijk ordenen en geen gekke of grote dingen hebben aangeschaft.

Na een uurtje was het dan weer gelukt om alles passend in de backpack te stoppen en zijn we naar beneden gelopen om een taxi te regelen naar ons volgende hotel in New Bagan. We hadden voor New Bagan gekozen, zodat we daar Thingyan, het waterfestival, konden gaan vieren wat vandaag begonnen was. Dit is een feest in Myanmar dat 4 dagen duurt en voorafgaat aan Myanmar Nieuwjaar op 17 april. 4 dagen lang wordt er op straat gegooid en gespeeld met water, gepaard met muziek dansjes en drankjes.

Ook deze keer hebben we de entreepost van Bagan, waarbij je eigenlijk een ticket zou moeten kopen van ongeveer 15 euro om in Bagan te verblijven, weer weten te ontwijken en zijn we veilig aangekomen bij het volgende hotel. Verwend als we waren door het volgende hotel viel de kamer wat tegen, maar dat zou elke kamer doen na het hotel waar we in geslapen hadden. Uiteindelijk is de kamer gewoon prima en hebben we gelukkig weer airco en een minibar, wat zeker geen overbodige luxe is in de hitte van Bagan.

We hebben onze zooi gedropt, spullen gepakt en zijn gaan lunchen. Vervolgens zijn we naar het hotel gelopen wat bij ons hotel hoort zodat we daar lekker even konden gaan zwemmen. Onderweg zijn we door kinderen met water nat gegooid, het begin van het waterfestival was te merken! Natuurlijk maakte dat helemaal niet uit, aangezien het buiten toch super warm is en het fijn is om dan zo nu en dan even afgekoeld te worden met een klets water. Het doel van dit water over elkaar heen gooien is het reinigen van de ziel, zodat iedereen "clean" het Birmezen nieuwjaar in kan gaan op 17 april.

Bij het zwembad hebben we ons een paar uurtjes vermaakt. Ik had eindelijk mijn action camera maar eens meegenomen en heb hier lekker mee gespeeld en onder water foto's en filmpjes gemaakt. Hierdoor leek het me leuk om dan onder water mijn ogen open te doen voor de foto's en filmpjes. Dit ging eigenlijk allemaal goed, totdat ik een keer boven water kwam en het gevoel had dat mijn lenzen helemaal niet meer goed zaten. Ik zag erg wazig en mijn ogen prikten.

Na een paar uurtjes zijn we terug naar het hotel gelopen, omdat het me verstandig leek om mijn lenzen maar eens uit te doen. Na een uur proberen werd ik helemaal gek: ik kreeg mijn lenzen gewoon niet uit wat ik ook probeerde. Mijn ogen helemaal rood en pijnlijk van al het proberen en ik had er zelfs met pijn in mijn hart mijn nagels voor afgebeten. Uiteindelijk adviseerde Mirna maar om gewoon te stoppen en mijn bril nu op te zetten als ik dan wel wat beter zou zien. Ik zette mijn bril op en wat denk je? Ik zag perfect. Dit was dus het moment dat ik besefte dat ik een uur lang bezig ben geweest om mijn lenzen eruit te halen met alle gevolgen van dien, terwijl er gewoon helemaal geen lenzen in mijn ogen zaten😒. Heeeeeeel slim weer dit!

Het duurde even voordat ik een beetje bekomen was van mijn domme actie en ondertussen zijn we onszelf gaan klaarmaken zodat we vanavond naar Ostello Bello Bagan konden gaan voor een drankje. Eenmaal daar aangekomen hebben we lekker wat uurtjes gefeest met mede backpackers, een hapje gegeten en zijn we netjes voor 12 uur op bed gaan liggen: op naar de officiële Thingyan Day van morgen!!

Geschreven door Myfirstbackpackadventure