Vandaag is het zondag en een vrije dag. We werden door Lubna uitgenodigd om naar Ramallah te komen voor een maaltijd en gezellig samenzijn bij haar thuis. Lubna is de vroegere huishoudster van de Graftuin. Tegenwoordig werkt ze als Israëlische gids om groepen door het land te leiden. Ze spreekt Engels, Arabisch, Italiaans en Frans. Chapeau, toch? Ze is getrouwd en heeft 4 kinderen op de hoge school en de universiteit. Bovendien zijn de jongens fervente schakers. Ik probeerde wel maar raakte geen kant. We namen bus 218 en vertrokken naar Ramallah waar we gemakkelijk de checkpoint passeren. Je ziet snel het verschil in orde en netheid tussen Joden en Arabieren. Veel rotzooi langs de weg, onafgewerkte voetpaden, putten, rommelig verkeer .... Aan het Central Busstation in Ramallah pikt Lubna ons op met de auto van haar dochter. Haar appartement heeft een mooie woonkamer met luxe zetels, een zeer grote leefkeuken en 3 slaapkamers. Verder een redelijk terras. We werden er verwelkomd door haar man, en de 4 kinderen. Het zijn Orthodoxe christenen. Haar man had jammer genoeg rare ideeën rond boze geesten en zo en praatte er ronduit over, maar dat heb ik gelukkig gewoon kunnen afketsen door een ander onderwerp te zoeken. Verder was hij lief en vriendelijk. Een wodka als welkom voor de maaltijd. Lubna had eerst soep gemaakt en nadien koolblaadjes, gevuld met vlees, rijst en salade. Het was lekker en er was meer dan genoeg. We zijn een viertal uurtjes bij hun geweest. De terugreis duurde tot 45 minuten langer want Israël inrijden via de checkpoint is moeilijker. Onze paspoorten en visa in de aanslag en geen probleem. Verder moet wel iedereen die jonger dan 40 jaar is, uit de bus en lopend door de checkpoint. Nadien mogen ze de volgende bus nemen aan de andere kant. Wij gelukkig niet.

Geschreven door Omer-debora.op.reis