Het leiden van groepen in de tuin is niet zomaar een verhaal, het graf in en verder klaar voor de volgende groep. Je wil een boodschap brengen. As ze christen zijn is dat geen probleem maar als een deel van de groep dat niet is... dan wil je ze toch uitdagen in Jezus te geloven. Maar ja, kennen ze God wel? Dat is nog een stap verder... Zo ook een groepje Nederlandse studenten die een uitwisseling hadden in Israël en als uitdaging "in de voetsporen van Jezus" liepen. Daar hoorde ook de Graftuin bij. De begeleider wilde ze met Jezus vertrouwd maken, deelde hij me mee. Van de groep waren er een 8-tal die geloofden in Jezus, enkelen geloofden nog in een God, maar de rest had moeite met het geloof zelfs in een God. Vertel dan maar eens het verhaal. Ik wilde ze graag uitdagen, maar hoe. Je kan wel over Jezus vertellen en de noodzaak dat je Hem moet aanvaarden in je leven .... maar als je zelfs twijfelt aan God? Wat dan? Ik vertelde dus wel vol vuur over de noodzaak om in Jezus te geloven, maar op het einde wilde ik de uitdaging meegeven, dat ze eerst moesten geloven dat er een God was! Zoals ik dat met Arabische mensen doe die niet in de "God Jezus" geloven, maakte ik hun warm om God "uit te dagen". Ga in je slaapkamer straks en nodig God uit zich aan jou te openbaren door wat dan ook ... zodat je in de komende dagen er niet omheen kan dat er een God is. Wie neemt deze uitdaging aan! ...; Kom op! Kijk niet naar elkaar! Kies maar doe het met overtuiging én met je hart! En zo kwam het dat een 6-tal jongeren hun hand opstaken om te proberen God te ontmoeten! We hebben voor hun gebeden dat God hun keuze tegemoet komt. De leider was enthousiast en zou hun opvolgen! Dit zijn de hartverwarmende momenten waarvoor je hier bent!

Geschreven door Omer-debora.op.reis