Vanochtend start ons verlengd weekend. We besloten het appartement te huren van Mirjam, onze receptioniste in de Graftuin. De locatie was mooi met rechtstreeks zicht op het meer van Kinneret, zo'n 100 m van het strand. Leuk. Op weg daartoe stopten we een andere vermoedelijke doopplaats. Deze plaats lijkt meer plausibel als we de verschillende teksten lezen in het evangelie. Hier zou ook de plek kunnen zijn waar het Joodse volk de Jordaan overstak na 40 jaar in de woestijn gedoold te hebben. Het ligt niet ver van Jericho. Bij aankomst bleek een Afrikaanse groep een doopsessie te houden. Het water is hier erg vuil. Ik zou er niet in willen gaan. Zij gingen zelfs onder water en meer dan eens, terwijl ze zongen, gilden en huilden. Wat een beleving voor deze mensen. Terwijl zij nog bezig waren, kwam een grote groep Orthodoxe christenen aan, allemaal in dezelfde t-shirts, ook voor een doopsessie. Daar hebben we echter niet op gewacht. We gingen verder naar Tiberias. De weg was ons al bekend omdat we er vorig jaar ook geweest waren. Toen we het appartement gevonden hadden en we uiteindelijk binnen geraakten, hebben we lekker uitgepakt en gingen we winkelen. Wat brood, toespijs en wat lekkere dingen om te drinken. Dat is voor straks en morgenvroeg. Vanavond hadden we hetzelfde idee dan vorig jaar. Een lekkere St. Petrus vis eten aan het water. Het water bij de dijk bleek zo'n 6 meter terug getrokken te zijn. Dat is verontrustend. Inderdaad. Het niveau zakt. Hopelijk niet te veel zodat het geen zout water wordt dat vrij komt uit de ondergrond. Israël heeft dit water nodig. Gelukkig hebben ze nu deze techniek om van zout water weer zoet en drinkbaar water te maken. Geweldig!

Geschreven door Omer-debora.op.reis