Onze tweede dag in Tiberias start met een ontbijtje. Ons plan was om de Golan Hoogvlakte te verkennen. We waren er 30 jaar geleden wel eens doorgereden maar dan enkel beneden en niet boven. De route vanaf de Jordaanse grens begon spectaculair met een flinke klim en heel wat haarspeldbochten. Leuk ... maakt het wat spannend. Mooie vergezichten, valleien, zichten over het Meer van Galilea, maar ook gebieden waar we niet in mochten. Op een bepaald moment kwamen we aan een wandelroute naar de Witte en de Zwarte Waterval. Het zag er ver en wat spectaculair uit. Dit is niet uitrusten, haha. Dan bezochten we maar een wijnbouwer die de "Golan" wijnen verbouwt. Je mocht er alleen in als je wilde proeven tegen betaling. Nu ja zeg. Even in de voortuin kon wel. Een 5-tal km verder kwam je vlakbij dezelfde Zwarte Waterval. We doen 'em. Eerst was er wat afdaalwerk en daarna door een vallei met veel bomen en struiken maar het was niet zo ver. Een schaterende groep jongeren liep onzichtbaar voor ons uit in het struikgewas. Even nog een leuke stop in het groen om te eten. Wat verder vonden we de Zwarte waterval en ... daar waren ook de jongeren. Ze speelden in de waterval. Even wat gekeken en dan klommen we weer terug naar de auto. Vandaar reden we langs de Syrische grens richting een hoge berg waar vandaan je zowel naar Syrië als naar Israël kan kijken. We beklommen echter de verkeerde berg op een oerslecht pad. Oei, erg voor de auto. We konden niet verder. Dan maar terug via een ander pad. Hier reden we tussen mijnenvelden door, Brrr... . Boven bleek plots de toegang versperd. Het was een uitkijkpost van het IDF (Israëlische leger). Slik... dan maar snel terug naar beneden. Het was nu te laat om de andere berg te beklimmen. Geen zin meer! We gaan terug naar Tiberias. Onderweg nog een bijzondere ontmoeting met een kameleon. Die avond zouden we afsluiten met een lekkere kosjere pizza. Slaap wel!

Geschreven door Omer-debora.op.reis