Vandaag, donderdag 15 oktober, naast de vele andere groepen, kwam er echt een bijzondere groep: Het Holland Koor. Dit koor, waar ikzelf ooit over nadacht lid van te worden en die ik slechts eenmaal live gehoord heb, had een Israël reis gepland. De reisleider was Kees Van Velzen die we nog kennen uit zijn periode als dominee in Antwerpen maar ook bij de vrijwilligers van de EO. Ze waren met 225 leden afgezakt. Als enige Nederlandstalige gids mocht ik ze toespreken en het verhaal van de Graftuin vertellen, inclusief het evangelie. Later hebben ze nog enkele liederen gezongen waaronder "Jeruzalems poorten". Kees had ook een mooie prediking met als thema: Het is nu nog vrijdag, maar de zondag komt. Wat er ook in je leven gebeurt, hoe moeilijk het ook lijkt, zondag komt, Jezus komt terug op de Olijfberg en maakt alle dingen nieuw! Mooi.
In de namiddag was er nog een Nederlandse groep. Voor de eerste keer in mijn periode als gids hier, is er een man weggelopen van mijn verhaal. Oei, heb ik iets verkeerd gezegd? Het bleek een voorganger van een Evangelische gemeente te zijn, die vond dat ik teveel pushte op het aanvaarden en volgen van Jezus. Dat hoeft hier niet. We hebben achteraf nog even met elkaar gesproken en zijn er samen in liefde uitgeraakt. Maar evangelieverkondiging laten? Ik dacht het niet. Daar zijn we hier toch voor?

Geschreven door Omer-debora.op.reis