De dagen zijn hoe langer hoe meer gevuld. Vele groepen bezoeken de Graftuin. De Feesten komen er aan. De groepen komen uit Azië en Afrika, maar ook Duitsland en Nederland die het lege graf willen zien. De meerderheid zijn toch nog altijd de Amerikanen. Mijn verhaal bemoedigt al deze groepen, wat voor mij een bevestiging is dat ik op de goede weg ben. Bij velen roept het emoties op en nieuwe visie, vooral ook omdat je op de plek zelf bent en je het je levendig kan voorstellen. Ik bemerk ook dat er meermaals Katholieken en Orthodoxe gelovigen de tuin aandoen. Gelukkig kunnen we hun melden dat er bij ons geen enkele competitie is met de Heilige Grafkerk. ik verdedig net zo goed hun Kerk, wat erg gesmaakt wordt. Een groep die er wat uitsprong was Taiwan. Het gebeurt zelden. Natuurlijk werd het vertaald naar hun eigen taal. Zo mag je vele culturen ontmoeten. Deze week waren er ook verschillende studenten groepen die of Bijbelschool volgen in Israël of een studiereis maken in combinatie met vrijwilligerswerk. De jeugd gaat voor Jezus op pad. Mooi toch? Debora werkt deze week enkel in de winkel. Sinds haar schouder ontstoken is kan ze geen Heilig Avondmaal meer rond brengen. De schouder is iets beter maar toch nog erg pijnlijk. We hopen en bidden dat het snel mag genezen. Ze voelt zich goed verder en is vol goede moed. Tijdens de Fellowship avond van de vrijwilligers brachten we een bezoek aan onze lokale gids César en zijn vrouwtje Maria. Hun dochtertje werd geboren begin dit jaar, weet je nog? Moriah doet het erg goed. Zij wonen als Messiaanse Joden midden in de Arabische buurt van East-Jerusalem. Ze hebben er veel Arabische vrienden en het gaat super daar. Wat een contrast, he.... Straks naar de King Of Kings Kerk in de Jaffastraat op het HaDavidka Plein. (www.KKCJ.com ). Fijne zondag samen.

Geschreven door Omer-debora.op.reis