Vandaag had ik enkele Nederlandse groepen op het menu, maar da's voor vanmiddag. De eerste groep deze ochtend was een Chinese groep. Door mijn ervaringen met de vorige chinezen wilde ik deze zeker leiden. Chinezen zitten dikwijls in de ondergrondse kerken en bloeien hier graag open. Ook kwam er vanochtend een bijzondere Nederlandse groep langs. 16 leden van één gezin: opa en oma, kinderen en kleinkinderen. Het deed me denken aan onze vrienden Jacques en Edith de Vos die in mei hetzelfde gedaan hebben met hun kinderen.
Kort na de middag kwam er een Zuid-Afrikaans gezinnetje met drie kinderen langs. De kleuters had ik onze kinderfolders gegeven om te kleuren. Er staat ook een speurtocht op: Zoek het voorwerp op de foto. ik had de kleintjes verteld dat zij nu de baas waren, papa en mama naar deze voorwerpen moesten brengen, dan zouden zij hun vertellen wat het was. Dat heeft uitstekend gewerkt. Een kwartier later passeerde ik het gezin toevallig en hoorde de kleine zeggen: "Papa, ik ben de baas hier, ....." Oei, iets té letterlijk dus, haha... Die namiddag had ik nog twee Nederlandse groepen van elk 30 personen. De ene was een jongerengroep, de andere een mengeling van evangelische en gereformeerde christenen. Je voelt dikwijls het verschil in enthousiasme. Soms wachtte ik tevergeefs op een "Amen". De eerste groep viel mee, de tweede niet. Ach, ieder beleeft het op zijn manier, toch? Tussendoor was er een Afrikaanse groep in de tuin. Ze woonden echter in Londen en gingen daar ook naar de kerk. In de kerk zijn ze altijd gekleed in deze lange witte kleren met die hoeden op. Van kleurrijk gesproken. Ze waren wel gezellig en zongen liederen terwijl ze voor het graf liepen. Leuke mensen. Ook Debora genoot er duidelijk van in de giftshop.
Vanavond eten in de fameuze Notre-Dame, het Katholieke superhotel. Lekker en niet duur, althans niet in de Bistrot.

Geschreven door Omer-debora.op.reis