Afgelopen woensdag zijn we vol goede moed begonnen aan een nieuwe termijn. Debora wilde werken als afleiding om zo haar verdriet te verwerken. We hebben 4 dagen achter elkaar gewerkt en werden bemoedigd en ondersteund door het hele team. Het is erg druk en vele groepen doen de tuin aan. We openen om 08:00 u en blijven open tot 20:00 u, lange dagen dus. Ik heb de gewoonte om regelmatig mijn verhaal onder de loep te nemen en na te denken waar iets kan aangepast worden. God geeft gedachten die nuttig kunnen zijn. Zo ook nu weer. Mijn verhaal van deze periode is al anders en ook deze week, na het overlijden van Samuel, kwamen gedachten op om iets aan te passen. Ik laat groepen even ervaren wat het is om te sterven zonder en later mét Jezus. Dit wordt als positief en leerrijk ervaren. Ik doe het niet altijd maar dat hoeft ook niet. Vele dankbetuigingen en zegeningen worden uitgesproken door pastors en groepsleden. Het ondersteunt mij en Debora dat we op de goede weg zijn en tot nut en steun mogen zijn hier in de Graftuin. Eén groep vroeg me: " Oh broeder, wil je altijd bij ons blijven? Mogen we je mee nemen?" Een andere pastor van een USA-groep vroeg me of ik in zijn kerk in Texas de paasdienst wilde verzorgen. Hij had het evangelie nog nooit zo mooi en duidelijk weten uitleggen. Echt? Wat voor speciaals doe ik dan? Grappig. Met Debora gaat het goed in de winkel. Ze draait erg goed ondanks de afgelopen week. Ook zij is een geweldige steun voor de andere vrijwilligers in de winkel en de leiding daar. Wat ben ik dankbaar voor haar inzet en kennis. Intussen is ook Coby Stoorvogel (moeder van Henk Stoorvogel) aangekomen om 2 maanden te dienen. God, zegen haar en help haar, aub.

Geschreven door Omer-debora.op.reis