Vanochtend vroeg werden we wakker met een mooi gezang op de achtergrond. Een lied wat de opstanding van Jezus bezong. Toch even de moeite, althans ik dan, Omer, om op te staan en te gaan kijken wie er aan het zingen is. Het kan ook Maureen zijn, die ik gisterenavond in Ben Gurion Airport ben gaan oppikken. Het bleek een groep jongeren te zijn uit Michigan. De high school van Michigan heeft een klassiek jongerenkoor en orkest. Hun plan was om een DVD op te nemen rond de gebeurtenissen in het leven van Jezus. Daarvoor reisden ze door Israël. Vandaag was de graftuin aan de beurt. Je ziet, sommigen hebben er iets voor over om iets moois te maken. Veel van deze jongeren vlogen zelfs voor de allereerste keer. Alles werd in gereedheid gebracht. Het orkest kreeg zijn plaats toegewezen voor het graf terwijl het koor positie innam op de rand van het kanaal voor het graf. Nu ja, voor ze daar allemaal stonden, duurde wel even. Deze jongeren zwierven door heel de tuin op ontdekkingsreis. Grappig. Uiteindelijk kreeg de regisseur ze allemaal op hun plek. De camera's waren in gereedheid gebracht.... en plots liet iemand een viool vallen. Oei, dacht ik. Niemand reageerde er op. Toen begon het lied. ... Vreemd ... het klonk voor geen meter! Zijn ze wel oké? De regisseur riep en stuurde en telde en gaf aanwijzingen en ... hier klopt iets niet. Een kerel die me zag opnemen sloop naar me toe en zei: " Let er maar niet op. Het zijn nep-instrumenten. Ze doen maar alsof. Ze spelen wel maar het geluid is al opgenomen in de studio. De zangers doen alsof.... playback dus. " Hij meende me toch even hiervan op de hoogte te brengen. Haha! Hij dacht... oei! Wat gaat de Graftuin hiervan vinden. Haha. Nu ja, ze beloofden ons een kopie van de DVD te bezorgen.

Geschreven door Omer-debora.op.reis