Soms komt er wel eens een blinde in de tuin. Dat is natuurlijk speciaal omdat een blinde niet kan zien waarover we praten. Daarom moeten deze mensen kunnen voelen waarover je praat. Zij kijken met hun handen. We hebben dan een actieplan. Omdat er vandaag een blinde man binnenliep, schoten we in actie. Als ze naar Golgotha wandelen laten we hun met hun handen voelen aan de rotswand die deel uitmaakt van Golgotha. Dan hebben ze al een voorstelling. De watercisterne of de wijnpers is wat moeilijker, maar het graf is ook zo'n plaats waar ze mogen voelen. In het graf is er een hek tussen het gedeelte waar de bezoekers mogen komen, de voorbereidingskamer of treurkamer genoemd, en het effectieve gedeelte waar het lichaam van Jezus zou kunnen gelegen hebben, met name de grafnissen. Dit hek hebben we moeten plaatsen omdat bezoekers soms "souvenirs" afkappen van het graf om mee te nemen naar huis. Een blinde echter mag voorbij het hek om de grafnissen te voelen, zodat hij weet waarover we praten.
Mijn collega Ken, onze Texaanse gids, had hem meegenomen naar het graf maar verstond hem niet omdat de man Duits sprak. Ik ben er iets later naartoe gegaan en kon met de blinde communiceren over het graf en het sterven en opstaan van Jezus. Deze man hield van Jezus en vond het fantastisch hier te zijn en te mogen "kijken" (voelen) naar het graf. Het is wel een bijzondere ervaring. We laten dan niemand in het graf, gaan zelf met hem mee en begeleiden zijn handen naar de verschillende delen van het graf, de muur, de nis, de rand, het plafond .. Ook voor ons was het speciaal want we komen daar zelf nooit.
Later wilde hij een foto van ons beiden, waar natuurlijk alleen ik plezier van heb want hij ziet het niet.

Geschreven door Omer-debora.op.reis